*ေႏြေန႕တစ္ေန႕ေပါ့။
ပ်င္းရိစြာေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ရြန္းလဲ့လဲ့ၾကယ္တစ္စံုကို
အရွင္လတ္လတ္ျမင္ေတြ႕လုိက္ခ်ိန္
တစ္ေလာကလံုးရွိသမွ်ပန္းေတြ
``၀ုန္း´´ ကနဲဖူးပြင့္သြားၾက...
တုိက္ခတ္ေနတဲ့ေလေျပေတြ
လတ္ဆတ္စြာ ႏူးညံ့ေအးျမ....။
*အုိး...ၾကည့္ပါဦး။
ဒီတဒဂၤေလးမွာပဲ
င့ါရင္ေတြတလွပ္လွပ္ခုန္
မယံုႏုိင္ေလာက္ေအာင္ကုိ ခ်စ္သူ ဖမ္းစားႏုိင္ခဲ့။
ဒီလုိနဲ႕........
ေသသပ္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးႏွစ္လြာရဲ႕
လွပတဲ့အျပံဳးခ်ိဳတခ်ိဳ႕
ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရဖုိ႕ကို ႏွလံုးသားထဲကကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ေရွ့ေျပးလြတ္လုိက္တယ္။
ခ်စ္သူ....ေက်းဇူးျပဳရ်္ခံစားေပးပါ။
စပယ္ျဖဴကုိစေတြ႕ခဲ့တဲ့ေန႕တစ္ေန႕ကုိခံစားမိတာပါ။ၾကာခဲ့ၿပီဆုိေပမယ့္
့္ျပန္ေတြးမိတဲ့အခါ အခုေလးတင္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလုိပဲ။သကၠရာဇ္ေန႕ရက္ေတြ
အလီလီေျပာင္းလဲခဲ့တယ္။စပယ္ျဖဴအေပၚျမတ္ႏုိးမိတဲ့ စိတ္အစဥ္ကေတာ့
မေျပာင္းမလဲ ထာ၀စဥ္တည္ျမဲလ်က္ပါပဲ။
သူ႕ကုိကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္ဗ်။ပင္ယံထက္ပန္းေလးတစ္ပြင့္ကုိ
ပင္ယံထက္မွာလွပေမြးပ်ံ႕စြာရွိေနျခင္းကုိ ျမတ္ႏုိးေငးၾကည့္ဒီလုိစိတ္နဲ႕ပဲ
ေန႕ရက္ေတြရွည္လ်ားခဲ့ၾကေပါ့။ကၽြန္ေတာ့္ကိုဘယ္သူမွနားမလည္ႏုိင္ခဲ့ၾက
ပါဘူး။ဘယ္သူမွနားမလည္ေပးခဲ့ၾကပါဘူး။
သူ႕ကုိကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္။မညာပါဘူး။ရင္ထဲကျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးခ်စ္ခဲ့မိ
တာပါ။ေခတ္ကမာၻအဆက္ဆက္လူေတြမ်ားလဲ ဒီစကားကုိပဲေျပာခဲ့ၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကုိသိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္။သူ႕ကုိခ်စ္မိတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မွာ
စကားလံုးေတြနည္းပါးသြားခဲ့တယ္။
ထပ္ေျပာလဲ ဒီစကားတစ္ခြန္းတည္းပါပဲ။သူ႕ကုိကၽြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္။
No comments:
Post a Comment