(၄၉) ျပန္ေရးျဖစ္တဲ့ စာ

.4.8.2009. ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ၂၅ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕အမွတ္တရ

စံပယ္ျဖဴကုိမေပးျဖစ္တဲ့ အျပာေရာင္ဒုိင္ယာရီေလးဒီေန႕ျပန္ေရးျဖစ္တယ္။
ဒီေန႕ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕(၂၅) ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕ေပါ့။စံပယ္ျဖဴကိုခ်စ္ခဲ့မိတာ
ဘာလုိလုိနဲ႕တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။အခုထက္ထိဖြင့္မေျပာျဖစ္ေသး။ဘ၀မွာျဖစ္ခ်င္ခဲ့
တာေတြလဲတစ္ခုမွျဖစ္မလာေသး။တစ္စံုတစ္ခုလုိခ်င္တဲ့အခါ လြယ္လြယ္ကူကူ
ူဘယ္ေတာ့မွမရတတ္ခဲ့တဲ့ကၽြန္ေတာ့္အက်င့္၊ဘယ္ေတာ့မွမရခဲ့ဖူးတဲ့ကၽြန္ေတာ့္
့္အျဖစ္ ဒီတစ္ခါေတာ့ျပည္ဖံုးကားခ်ခ်င္ခဲ့တယ္။
စံပယ္ျဖဴ ကုိကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တယ္။ေသခ်ာတယ္။သူ႕ကုိကၽြန္ေတာ္သိပ္
္ခ်စ္ေနခဲ့မိၿပီ။ေသြးလည္ပတ္မႈေပါင္းမ်ားစြာကုိ တုန္႕ဆုိင္းရပ္တန္႕သြားေစတဲ့
သူ႕ရဲ႕ဟန္အမူအရာေလးေတြ၊ၾကယ္စင္တစ္သန္းကိုေျမခ၀ပ္စားသြားေစမယ့္
သူ႕အျပံဳးလင္းလက္ေတာက္ပ၊ေရြနဲ႕စက္၀ယ္လုိ႕မရတဲ့ သူ႕ရဲ႕ေျခလွမ္းႏုႏု
ေလးေတြ...သူ႕ကုိသိပ္ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့အတြက္ ဒီေကာင့္ရင္ထဲ ယဥ္ေက်းမႈထြန္းကား
ခဲ့ပါတယ္။စံပယ္ျဖဴကုိတစ္ေန႕မွာ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရပါမည္လား။ပုိင္ဆုိင္လုိခ်င္္ခဲ့သမွ်
အရာအားလံုးတြင္ သူမလဲပါ၀င္ခဲ့သည္။
စံပယ္ျဖဴ သည္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိစုိးမုိးလြန္းခဲ့သည္။ေန႕ေန႕ညည ေမ့မရသူ
စံပယ္ျဖဴ။သူမသည္ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕ေန႕ညမ်ားကုိသိမ္းပုိက္အႏုိင္ယူ။ကၽြန္ေတာ့္
ရဲ႕တစ္ေန႕တာနာရီမ်ားစြာဟာ သူမအေၾကာင္းအရာမ်ားနဲ႕လည္ပတ္္ေနခဲ့တယ္။
ညနက္ စံပယ္ျဖဴကုိေတြးမက္ ကၽြန္ေတာ္အိပ္စက္ခဲ့သည္။ မနက္ခင္းလင္းျဖာ သူ႕
ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္မ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့့္္ျခင္းမ်ားစြာ၊သူ႕ေက်ာင္း
တက္ခ်ိန္၊သူ႕ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မ်ားတြင္ စံပယ္ျဖဴ ႏွင့္မလွမ္းမကမ္းေနရာမ်ားမွ
ကၽြန္ေတာ္ရွိေနတတ္ခဲ့သည္။ကၽြန္ေတာ့္ခံစားမႈကုိနားလည္ေပးေသာသူငယ္ခ်င္း
မ်ားက ဖြင့္ေျပာရန္အားေပးၾကသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဖြင့္ေျပာလုိက္ပါသည္။အိမ္မက္တုိင္းတြင္သူမကုိကၽြန္ေတာ္အရမ္း
ခ်စ္္ခဲ့မိေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္။အိမ္မက္မ်ားစြာတြင္ သူမကၽြန္ေတာ့္အေပၚ
စိတ္ဆုိးသြားခဲ့သည္။ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လုိဖြင့္ေျပာရမည္လဲ။ေမ့မရေသာခ်စ္သူ၊မေမ့
့အပ္ေသာခ်စ္သူ၊အိမ္မက္တုိင္းတြင္သူမ ကၽြန္ေတာ့္ကိုထားခဲ့သည္။
အိမ္မက္စံပယ္ျဖဴ။ေမ့မရေသာခ်စ္သူ၊ကၽြန္ေတာ့္ တစ္သက္တာကာလပတ္လံုး
သူမသည္ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးေသြးထဲတြင္လည္ပတ္စီးဆင္းေနမွာျဖစ္သည္။
ဒီေန႕ဟာကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ (၂၅)ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕ေပါ့။စပယ္ျဖဴ ကုိခ်စ္ခဲ့မိတာ
တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။အခုအခ်ိန္ထိဖြင့္မေျပာျဖစ္ေသး။ဘ၀မွာျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ တခု
မွမျဖစ္လာေသး။အျဖဴေရာင္လြမ္းခ်င္းမ်ားရင္ခုန္ရင္းဖြဲ႕ေရး။အခုထက္ထိမေဟာင္း
ႏြမ္းႏုိ္င္ေသး။

1comments
ၾကည္ျဖဴပုိင္ said...
စပယ္ျဖဴေလးကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရပါေစ..အျမန္ဖြင့္ေျပာေတာ့ေလ
AUGUST 24, 2009 7:59 AM

(၄၈) သုိ႕....ခ်စ္သူ

*ေႏြေန႕တစ္ေန႕ေပါ့။
ပ်င္းရိစြာေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ ေနေရာင္ေအာက္မွာ
ရြန္းလဲ့လဲ့ၾကယ္တစ္စံုကို
အရွင္လတ္လတ္ျမင္ေတြ႕လုိက္ခ်ိန္
တစ္ေလာကလံုးရွိသမွ်ပန္းေတြ
``၀ုန္း´´ ကနဲဖူးပြင့္သြားၾက...
တုိက္ခတ္ေနတဲ့ေလေျပေတြ
လတ္ဆတ္စြာ ႏူးညံ့ေအးျမ....။

*အုိး...ၾကည့္ပါဦး။
ဒီတဒဂၤေလးမွာပဲ
င့ါရင္ေတြတလွပ္လွပ္ခုန္
မယံုႏုိင္ေလာက္ေအာင္ကုိ ခ်စ္သူ ဖမ္းစားႏုိင္ခဲ့။
ဒီလုိနဲ႕........
ေသသပ္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးႏွစ္လြာရဲ႕
လွပတဲ့အျပံဳးခ်ိဳတခ်ိဳ႕
ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရဖုိ႕ကို ႏွလံုးသားထဲကကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ေရွ့ေျပးလြတ္လုိက္တယ္။
ခ်စ္သူ....ေက်းဇူးျပဳရ်္ခံစားေပးပါ။

စပယ္ျဖဴကုိစေတြ႕ခဲ့တဲ့ေန႕တစ္ေန႕ကုိခံစားမိတာပါ။ၾကာခဲ့ၿပီဆုိေပမယ့္
့္ျပန္ေတြးမိတဲ့အခါ အခုေလးတင္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလုိပဲ။သကၠရာဇ္ေန႕ရက္ေတြ
အလီလီေျပာင္းလဲခဲ့တယ္။စပယ္ျဖဴအေပၚျမတ္ႏုိးမိတဲ့ စိတ္အစဥ္ကေတာ့
မေျပာင္းမလဲ ထာ၀စဥ္တည္ျမဲလ်က္ပါပဲ။
သူ႕ကုိကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္ဗ်။ပင္ယံထက္ပန္းေလးတစ္ပြင့္ကုိ
ပင္ယံထက္မွာလွပေမြးပ်ံ႕စြာရွိေနျခင္းကုိ ျမတ္ႏုိးေငးၾကည့္ဒီလုိစိတ္နဲ႕ပဲ
ေန႕ရက္ေတြရွည္လ်ားခဲ့ၾကေပါ့။ကၽြန္ေတာ့္ကိုဘယ္သူမွနားမလည္ႏုိင္ခဲ့ၾက
ပါဘူး။ဘယ္သူမွနားမလည္ေပးခဲ့ၾကပါဘူး။
သူ႕ကုိကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္။မညာပါဘူး။ရင္ထဲကျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးခ်စ္ခဲ့မိ
တာပါ။ေခတ္ကမာၻအဆက္ဆက္လူေတြမ်ားလဲ ဒီစကားကုိပဲေျပာခဲ့ၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကုိသိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္။သူ႕ကုိခ်စ္မိတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ကၽြန္ေတာ့္မွာ
စကားလံုးေတြနည္းပါးသြားခဲ့တယ္။
ထပ္ေျပာလဲ ဒီစကားတစ္ခြန္းတည္းပါပဲ။သူ႕ကုိကၽြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္။

(၄၇) စာသံေပသံပါတဲ့ ၀တၳဳ

ေကာင္မေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္၏။ စပယ္ၾကည့္ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မည္။
ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႔ဖြယ္ရာ ေကာင္းလွသည္။က်မ္းအို တစ္အုပ္ကို ဖတ္ရင္း...
စပယ္ၾကည့္ကို စပါးၾကည့္ဟု ေရးထံုးရွိေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ့္
စိတ္ထဲမွာစိုးစုိးဆစ္ဆစ္ ျဖစ္သြားသည္။ စပယ္ဆန္ေသာ အၾကည့္ဟုမျမင္ေတာ့။
ေတာ့တင္ဟမ္ စပါးသင္းဘက္မွ ေဘာလံုးသမားမ်ားက ကိုယ့္ကို ခါးေထာက္
္ၾကည့္ေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ စပါးၾကည့္ဟု ဆိုေပတာကိုး။
ညာတာပါေတး ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေ၀းသြားသည္။
ညၾကီးမင္းၾကီးမွာ သူ႔ကို သတိရ၏။ သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို သိမည္မထင္
္ပါ။ထိုသို႔စဥ္းစားမိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ညြတ္ပတ္ ညြတ္ပတ္ ျဖစ္လာသည္။
ညီညာဖ်ဖ် ေအာ္ေခၚေပးၾကပါဦး။

““တစ္...””
““ႏွစ္...””
““သံုး...””
““ေဟး...တစ္ခါတုန္းက စပယ္ကံုး...””
ဟက္တက္ကြဲခြင့္ျပဳပါ။ အက္ေနရတာၾကီးကို စိတ္ညစ္လြန္းလို႔။ ဟက္တက
္ကြဲခြင့္ျပဳၾကပါ။ ဘယ္လို အေျခအေနမွာမွ ေဟာင္ဖြာ ေဟာင္ဖြာ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။
ဘယ္တုန္းကမွလည္း ဟန္က်ပန္က် မရွိခဲ့ဘူး။

ျဖဴ said...
တစ္ခါတုန္းက စပယ္ကံုး...တစ္ကုံးဘယ္ေလာက္တုန္း
Be happy !!
AUGUST 13, 2009 6:57 AM

(၄၆) ေရးမိေရးရာ

အဲဒီေန႕ရက္ေတြမွာကၽြန္ေတာ္ဟာသူမအေပၚအရင္ကထက္တုိးလို႕ခ်စ္
ေနမိျပန္တယ္။
ဟုိေ၀းေ၀းကပန္းတစ္ပြင့္ကုိ ျမတ္ႏုိးေငးၾကည္႕ေနရင္း
ခံစားခ်က္ေတြကိုအိတ္သြန္ဖာေမွာက္သြန္ခ်ပစ္လုိက္တယ္။
ေနသာေသာေန႕၊
လူငယ္ဘ၀၊လေရာင္ဆမ္းတဲ့ညခ်မ္းမ်ား၊
အျဖဴေရာင္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊စံပယ္ျဖဳအိပ္မက္၊အိပ္ပ်က္စားပ်က္ေန႕ရက္မ်ား၊
ျပီးေတာ့ ...မျမင္ရေသာၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းရဲ႕တြယ္တာမႈ

(၄၅) စံပယ္ျဖဴအတြက္

ေျခလွမ္းေတြ ရည္ေနခြင့္
သူ႕ အနားမွာ တည္ေနခြင့္ကုိ
ရင္ဖြင့္လုိ႕ ေမွ်ာ္ေနစိတ္ေတြနဲ႕ထိတ္ေနရွာ
ရင္ကုိဖိပါလုိ႕
အရိပ္အေျခေလးသာျမင္လုိသိရယ္ေၾကာင့္
ခပ္လွမ္းလွမ္းကရွိေနခ်င္
ေႏွာင့္ယွက္တယ္လုိ႕ထင္ေလမလား။
ျမင္ေနရင္ သူမၾကည္႕
ၾကည္႕ေနရင္ သူမျမင္
ခင္တြယ္ရာ သူမရွိ
သူရွိရာ ကုိယ္ခင္တြယ္
အုိ....ရင္ႏြယ္မွာအပူညွိခဲ့ေပါ့။
သူ သိေလမလား။
မသိေသးေပမယ့္
အၾကည္႕ကေလးေတြထဲမွာေတာင္
ကုိယ္ထင္ေတြမျပမိေအာင္လုိ႕
သတိေတြေဆာင္ေနရတယ္သူ။
ဖြင့္ေျပာခ်င္ႏႈတ္စကားကုိလဲ
ဆုပ္ကုိင္ကာ တစ္သက္သိမ္းလ်က္
ရက္ခ်ိန္းေတြ တေရြ႕ ေရြ႕ ေရြ႕ကာ
ေကြ႕ေရွာင္မည္ေပါ့ ထာ၀စဥ္
အလွၾကည္႕ေနရတာကုိပဲ
ဘ၀ရဲ႕အရာမ်ားစြာျပည္႕စံုေနတယ္ဆိုပါေတာ့။

(၄၄) ခံစားမိေသာကဗ်ာတပုဒ္

``ေကာင္မေလးအတြက္အလြမ္းနဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ညေတြ´´

အိပ္ပ်က္ညေတြဆက္ေနခဲ့ၿပီ
´´လြမ္းည`` ဆုိတ့ဲ ေခါင္းစဥ္လည္း ထပ္ေနခ့ဲျပီ
ဒီ ရင္ခြင္တခုလုံးလည္း အက္ေနခ့ဲျပီ…….။
ေကာင္မေလးရယ္
ကုိယ္ဟာ
ပါရမီ မရင့္သန္ေသးသူပါ
ရုန္းထြက္ေရွာင္မေျပးပါရေစနဲ႔
မင္း ဘ၀ရဲ့ ၾကင္ေဖာ္အျဖစ္
ဦးေဆြးဆံျမည့္ ျဖည့္စြမ္းပါရေစကြယ္…။
``သံေယာဇဥ္ ဆုိတ့ဲအျဖဴထည္ စစ္စစ္
(တကယ္ေတာ့)
ခ်ည္ေႏွာင္တြယ္ရစ္မိသူ
အပူသည္ျဖစ္ရပါတယ္´´
ည ညဆုိ အိပ္စက္မရ
ဒီ ခ်ည္တုိင္မွာမွ အလြမ္းေတြက တည္ျမဲၾကတယ္..
မင္းကုိ ေမ့ေပ်ာက္တ့ဲ
အမွတ္တမဲ႔ သတိလက္လြတ္ဆုိတာ
ကုိယ့္ညေတြရဲ့ ရာဇ၀င္မွာ မရွိ
မင္းကုိ သိေစခ်င္လုိက္တာ ေကာင္မေလးရယ္…….။
စင္စစ္
ေကာင္းကင္မွာ ထြန္းလင္းေတာက္ပတ့ဲမင္း
ကုိယ့္ရ့ဲ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေလးပါဘဲ…… ။။

ဒီကဗ်ာေလးကုိအသံုးၿပဳခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ ကုိလြမ္းဇာနည္(lwanzarni@gmail.com,
www.lwanzarni.blogspot.com)
ကုိေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

(၄၃) ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ဒီလုိေရးျဖစ္တယ္။

ကဗ်ာေတာင္မေရးျဖစ္တာၾကာၿပီပဲ။
ဖြင့္ေျပာလုိက္ရမွာလား။ေသဆံုးလုိက္ရမွာလား။
အခုတေလာ င့ါစိတ္ေတြေလးလံအုပ္မိႈင္းေနခဲ့တယ္။
စိတ္ထဲရွိတာကဗ်ာလုပ္ေရးခ်င္ေပမယ့္ တကယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့လဲ
စကားလံုးေတြက ေပ်ာက္ဆံုးေနျပန္တယ္။ခံစားခ်က္ေတြမ်ားလြန္းလုိ႕
စကားလံုးေတြက လုိက္မမီေတာ့ဘူးလုိ႕ေျပာတဲ့အခါ မင္းရီေနလိမ့္မယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ။ အဲဒီရီသံေလးကိုပဲ ငါကခ်စ္မိဦးမွာေသခ်ာတယ္။
ငါဟာ ဘ႑ာစုိးတစ္ေယာက္ေပါ့။မင့္အသံ၊မင္းအရိပ္၊မင္းအျပံဳး၊မင္းေျခလွမ္း.......
မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ကြယ္ကာေစာင့္ေရွာက္ခ်င္သူေလ။

(၄၂) 7.6.09. အမွတ္တရ

အားငယ္စိတ္ေတြ၀င္လာမိတဲ့အခါ ဖြင့္ေျပာမယ္လုိ႕ရည္ရြယ္ထားတဲ့စိတ္ေတြ
အတုံးအရံုးက်ဆံုးျပန္တယ္။ဒီလုိနဲ႕ပဲ ၿပီးဆံုးသြားရေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕။
ကိုိယ့္ကုိယ္ကုိလဲမေက်မနပ္ျဖစ္မိတယ္။ခ်စ္တယ္လုိ႕ေတာင္ဖြင့္မေျပာရဲခဲ့တဲ့
ေကာင္၊စိတ္ကူးယဥ္မႈေတြနဲေက်နပ္၊အိပ္မက္ေတြနဲ႕သာအဆံုးသတ္ရမွာပါပဲ။
ေနာက္ဆံုးရရွိမွာက ရင္ကြဲပက္လက္ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ...။
စံပယ္ျဖဴေရ...ခ်စ္မိသူဆုိတာေလာကမွာစစ္အရံႈးဆံုးေသာသူပါ။
ခ်စ္သူကုိေတာင္ခ်စ္တယ္လုိ႕မေျပာရဲခဲ့တဲ့ေကာင္ ရာစုတစ္ေထာင္ေနရစ္ခဲ့
ခ်ိဳ႕တဲ့ေသာဘ၀၊
ဆႏၵေတြရဲ႕မေျပလည္မႈ၊
အျပာေရာင္ဒုိင္ယာရီတစ္ခုနဲ႕
ခ်စ္သူအတြက္ပန္သစၥာ၊
ေၾသာ္...ငါ့ကိုေလနားလည္ပါ။နားလည္ေပးစမ္းပါ။
က်ရႈံးေတာ့မယ့္ စစ္သူရဲအုိက ငယ္ဘ၀ကဓားနဲ႕ခ်စ္သူကုိ
သတိရလုိက္သလုိမ်ိဳး နင့္ကုိငါသတိရေနတယ္။
ဒါပါပဲေလ...မထိုက္တန္သူဆုိတာ
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ ေမ်ာလြင့္ရမွာပဲမဟုတ္လား။
မုိးကုိဆန္႕ေျမာက္ထားေသာ မမီႏုိင္တဲ့ကမ္းလက္ေတြဟာ
ဟုိး...တုန္းကလုိပဲ
ငါ့ဆီမွာ ေျမမႈန္ေတြစြန္း ထင္း လ်က္ ပါပဲေလ။

(၄၁) စကားပံု

``စံပယ္ပြင့္ေလးလုိလွတဲ့ `.... ´´ေရ။
စကားပံုေလးတစ္ခုရွိတယ္။
လူတစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္တာေကာင္းတယ္ တဲ့။
အဲဒီအခ်စ္ကုိ တုန္႕ျပန္ခံရရင္ ပုိျပီးေကာင္းတယ္ တဲ့။

(၄၀) သုိ႕....သူငယ္ခ်င္း

သူငယ္ခ်င္း...
္ေနေကာင္းလား။
ငါတုိ႕ျမိဳ႕မွာ မုိးေတြအရမ္းရြာေနတယ္္
ေကာင္းကင္မွာ တိမ္ေတြျပိဳေနသလုိ
င့ါရင္ခြင္မွာလဲ အလြမ္းေတြျပိဳေနတယ္သိလား။

သူငယ္ခ်င္း…
ေက်ာင္းစာေတြဂရုတစုိက္လုိက္ဖတ္ရဲ႕လား။
Chatting ခ်ည္းမထုိ္င္နဲ႕ေနာ္။
နင္ေက်ာင္းသြားရင္လမ္းၾကံဳတဲ့အခါ
ငါ့မွာမခင္းက်င္းမျပသရေသးတဲ့
ေ၀ဒနာျပပြဲတစ္ခုရွိေၾကာင္း သူ႕ကုိေျပာျပေပးေနာ္။
သူလက္ခံရင္ ငါအပုိင္ေပးလုိက္ခ်င္လုိ႕ပါ။

သူငယ္ခ်င္း…
ခင္တာသိပ္မၾကာေသးေပမယ့္
အခင္ဆံုးေတြအေၾကာင္းေျပာျဖစ္တဲ့အခါ
ငါ…နင့္ကိုသတိရတယ္။
နင့္ရဲ႕ရွင္းသန္႕ၾကည္စင္တဲ့အၿပံဳးေလးေတြကုိ
ငါခင္တယ္ သိလား။

သူငယ္ခ်င္း...
နင္သိရဲ႕လား။
သံေယာဇဥ္ဆုိတာ
ပါးလ်ေပမယ့္ ထက္ျမလွတဲ့ဓားတစ္ေခ်ာင္းကြဲ႕။
တခါတေလလဲ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္လုိ
အလစ္အငုိက္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္းတုိက္ခုိက္ဖုိ႕
တံခါးခ်ပ္ေလးအကြယ္က တိတ္တဆိတ္ေစာင့္ေန။

သူငယ္ခ်င္း...
ငါ့ေကာင္မေလးကအရမ္းလွတယ္သိလား။
င့ါမွာ...သူ႕အျပံဳးေတြကိုခိုး၀ွက္သိမ္းဆည္းထားတာရွိတယ္။
နင့္ကုိျပမယ္ေနာ္။
ဘယ္သူမွမသိေစနဲ႕ကြ။

သူငယ္ခ်င္း...
မေန႕ည သန္းေခါင္ေက်ာ္က
ေလေတြဟူးဟူးရားရားတုိက္တာသိလား။
ဒီညက ငါ့စ်ာပနကုိဖုတ္က်င္းသၿဂိဳလ္ဖုိ႕
ျမင္းရထားတုိ႕ ၊ ကၾကိဳးတန္ဆာဆင္ေနခဲ့ေပါ့။
သူ႕ေက်ာင္းအဆင္းကုိ ငါသြားမေငးျဖစ္တာၾကာျပီသိလား။

သူငယ္ခ်င္း...
သစ္ရြက္ေလးေတြေၾကြတာျမင္ရင္ နင္အမွ်ေ၀ေနာ္။
ေလာကၾကီးမွာ လူမသိသူမသိေသဆံုးသြားတဲ့
ႏွလံုးသားေတြရွိေၾကာင္းသတိရဖုိ႕ေပါ့။
ငါ့မွာ သူ႕ကုိယ္စား စုိက္ပ်ိဳးထားတဲ့စံပယ္ျဖဴတစ္အုိးရွိတယ္။

သူငယ္ခ်င္း...
ေစာေစာအိပ္ရာ၀င္ျဖစ္ရဲ႕လား။
ေကာင္းျမတ္သန္႕စင္ေသာညခ်မ္းေလးျဖစ္ပါေစကြယ္။
ငါတုိ႕ကေတာ့(ဂီတာေလးရယ္၊အျပာေရာင္ဒုိင္ယာရီေလးရယ္၊
စံပယ္ျဖဴအုိးေလးရယ္)...
ညစဥ္ညတုိင္း သန္းေခါင္ေက်ာ္အထိ
စကား၀ုိင္းဖြဲ႕ျဖစ္ၾကတယ္။

သူငယ္ခ်င္း...
ကမၻာေလာကၾကီး ဘယ္ေလာက္တုိးတက္ပါေစ။
ကြဲအက္ေနတဲ့ႏွလံုးသားကုိေတာ့
ဘယ္လုိမွ ျပန္ဆက္လုိ႕မရႏုိင္ဘူးတဲ့။
အခု...ငါ့ရင္ဘတ္အိမ္ရာမွာ
အရႈံးဆုိတဲ့ငနာတစ္ေကာင္
ဧည္႕ခန္းမွာ အခန္႕သား ေလခၽြန္ရင္းဒူးနန္႕ေနခဲ့ေပါ့။

သူငယ္ခ်င္း...
ေနေကာင္းလား။
ငါေရးေနတဲ့စံပယ္ျဖဴအိပ္မက္ဘေလာ့ေလး
နင့္ကုိေနာက္တခါမျပေတာ့ဘူး
သူ႕မွာ ေသြးသံရဲရဲဓားခ်က္ေတြ၊ျမင္မေကာင္းတဲ့အနိ႒ါရံုေတြ၊
သူငယ္ခ်င္းထိတ္လန္႕ေနလိမ့္မယ္။

သူငယ္ခ်င္း...
ငါေဆးလိပ္နဲ႕အရက္ျဖတ္လုိက္ျပီ။
အမွ်င္မျပတ္တဲ့သံေယာဇဥ္ေတြကုိေတာ့
အခု...ထက္...ထိ
လုိက္လံသိမ္းဆည္းေနဆဲေပါ့သူငယ္ခ်င္း။

(၃၉) စံပယ္ျဖဴအတြက္ေရးတဲ့ သီခ်င္း

ေတမိမုိး

key:A
beat: 6/8 timing
intro: //:A Dbm D E7 ://
A Dbm D Dbm E
Verse: အခ်ိန္ေတြၾကာခဲ့ျပီ ဘယ္ႏွရာသီပ်ိဳးထားရမယ္မသိတယ္
D Dbm Gbm B7 E7
ေ၀းေ၀းကခုိးၾကည္႕ခဲ့ရတဲ့ အလြမ္းေတြ ဖြာလန္ၾကဲ
A Dbm D Abm E
ေတေလတစ္ေယာက္ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအနားစေလးလုိ
D Dbm Gbm Bm E A A7
အမွားမ်ားတဲ့ပုစၧာေလးတပုဒ္လုိ ငါတြက္မိမွားျပီအခ်စ္ေလးရယ္
D Dm A
cho:လူေတြကေျပာတယ္ ဒါေတြဟာအခ်စ္တဲ့ ငါ့အတြက္
A+ A A7 D Dm
သူစိမ္းဆန္ေနလြန္းတယ္ မဆံုႏုိင္တဲ့ေန႕ေတြ ေမွ်ာ္ကာရင္ေမာ
B7 E
သက္ျပင္းေလးခ်ကာ ငါသာေမာ
A Dbm D Abm E
verse:စံပယ္ေရ ရင္ထဲမွာ ဖြင့္ေျပာမယ့္ခ်စ္မိတာေလးေတြ
D Dbm Gbm
ေျပာရခက္ တိတ္တိတ္ေလးလြမ္းေန
Bm E A
ငါ....ဘာအတြက္နဲ႕ေစာင့္ေနတာလဲကြယ္

12.6.09.3:16pm FRI
ဒီသီခ်င္းေလးအတြက္ ဆရာေဇာ္၀င့္(ေမာ္လျမိဳင္) ကိုအထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။

(၃၈) စံပယ္ျဖဴအတြက္ေရးတဲ့ကဗ်ာ

Saturday, July 11, 2009
ေတမိမုိး

အခ်ိန္ေတြၾကာခဲ့ျပီပဲ
ဘယ္ႏွရာသီစာ ထပ္ျပီးစုိက္ပ်ိဳးရဦးမလဲမသိ
ေ၀းေ၀းကခုိးၾကည္႕ခဲ့ရတဲ့ညေနေတြ
အလြမ္းေတြဖြာလန္ၾကဲေနပံုမ်ားေျပာပါတယ္
ေတေလတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအနားစလုိ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတာတနံတလ်ားရွည္လ်ား
ပုစၧာအမွားေတြပဲ ခ်...ခ်တြက္ေနမိခဲံ့။
ေခတ္အဆက္ဆက္လူေျပာမ်ားလာခဲ့တယ္။
``အခ်စ္´´ တဲ့။
အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္တပုဒ္လုိေကာက္ဖတ္
ငါ့အတြက္ကေတာ့ အရုိင္းဆန္ေနလြန္းတယ္။
အတူမဆံုႏုိင္ေသာေန႕ရက္ေတြ
သက္ျပင္းေမာေတြခဏခဏေျခြက်
ဖြင့္ေျပာခြင့္မရေသာ အေျခအေနေတြထဲမွာ
ရင္ထဲစကားေတြ သုိသိပ္ၾကိတ္မွိတ္ရင္း
အလြမ္းဆုိတာလဲ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ဖူးခဲ့ျပီစံပယ္။
ငါ....ဘာကိုေစာင့္ေနခဲ့တာလဲ။

20.5.09. 6:48 pm

(၃၇) ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ထဲက စံပယ္ျဖဴ

အဲဒီေန႕ရက္ေတြမ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာသူမအေပၚအရင္ကထက္
တုိးလုိ႕ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးခ်စ္ေနမိျပန္တယ္။
(ဆက္ရန္)

(၃၆) အခ်စ္ဆုိသည္မွာ

Thursday, July 2, 2009
အခ်စ္ဆုိသည္မွာ အံ့ၾသမႈမ်ားနဲ႕ဆန္းၾကယ္ေသာအရာ
အခ်စ္ဆုိသည္မွာ လူသားတုိင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားထက္အရွင္သခင္
အခ်စ္ဆုိသည္မွာ ေၾကကြဲျခင္းနဲ႕မ်က္ရည္တုိ႕ရဲ႕ကဗ်ာ
အခ်စ္ဆုိသည္မွာ ခံစားခ်က္တုိ႕ေမြးဖြားရာေနရာ
အခ်စ္ဆုိသည္မွာ ၾကည္ႏူးၾကတဲ့အခိုက္ လမင္းတရာ
အခ်စ္ဆုိသည္မွာ ၀မ္းနည္းတဲ့အခါ ေနမင္းကေဋကျႏၵာ
အခ်စ္ဆုိသည္မွာ တားဆီးတတ္တဲ့အိပ္စက္ျခင္းမ်ားစြာ
အခ်စ္ဆုိသည္မွာ အိပ္မက္မ်ားရဲ႕အာရုဏ္ဦးအလွတရား
တကယ္ဆုိရင္ အခ်စ္ဟာေျဖရွင္းမရတဲ့ျပသာနာ
တကယ္ဆုိရင္ အခ်စ္ဟာအေျဖရွာမရတဲ့ပုစၧာ
ငါကိုယ္တုိင္အခ်စ္ဟာ ဘာလဲမသိေတာ့ပါ
တခါတရံအခ်စ္ဆုိတဲ့အရာနဲ႕ ဆံုဆည္းလုိက္ခ်င္တယ္
တခါတရံေတာ့ အခ်စ္နဲ႕ေ၀းခ်င္တယ္။

(ကုိငွက္ရဲ႕အခ်စ္ဆုိသည္မွာသီခ်င္းေလးကုိခံစားတာပါ။)

(၃၅) ဒုိင္ယာ၇ီစာမ်က္ႏွာ

ကၽြန္ေတာ္ကသာေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာပါ။စံပယ္ျဖဴ
ကေတာ့သိမည္ေတာင္မထင္ပါဘူး။သိသြါးခဲ့မည္
ဆုိရင္ေတာင္သူ႕ကၽြန္ေတာ့္ကိုစိတ္မ်ားဆုိးဦးမလါး
မသိ။သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ကၽြန္ေတာ့္စာေတြ
ကိုဖတ္ျပီးသက္ျပင္းခ်တယ္။ဒီေကာင္မလြယ္ေတါ့
ဘူးတဲံ့။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ။ လြယ္တာကလြယ္ျပီး
ခက္တာကခက္တာပါပဲ။အစကတည္းကုိကေကါင္း
ကြက္တခုမွမရွိလာခဲ့တ့ဲေကာင္ပါ။စံပယ္ရြက္ဖဲခ်ပ္
ေလးကုိကုလားဖန္အၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ိဳးခဲ့ျပီး ေန႕ေကာင္း
ရက္သားေရြးခဲ့တယ္။ဒီေန႕လဲ မိုးအံု႕ေနတုန္းပဲလား။

(၃၄) ေကာက္ေၾကာင္းမဲ့ပံုတူ (ေလး)

Monday, June 22, 2009

တျဖဳိက္ျဖိဳက္ေစြတဲ့မုိးတစ္ညေပါ့။
အဲဒီညမွာ ကၽြန္ေတာ္အရူးအမူးျဖစ္ေနတာကေတာ့အိပ္မက္ထဲကေမြးျမေနတဲ့
သူ႕ပါးေလးတစ္ဖက္ပါပဲ။အိမ္အျပင္ဘက္မွာေတာ့တစ္စတစ္စသိပ္သည္းလာ
တဲ့အေမွာင္ထုေတြရယ္၊တခ်က္ခ်က္မွာေအာ္ျမည္ရင္းျဖတ္ပ်ံသြားတဲ့အိပ္တန္း
ျပန္ေနာက္က်တဲ့ငွက္တစ္ေကါင္တစ္ေလကလြဲလုိ႕အရာရာအားလံုးဟာ
ပက္တိ တိတ္ဆိတ္၊စံပယ္ျဖဴအိမ္ေလးဘက္ကၽြန္ေတာ္ေငးရီေနခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္နံေဘးမွာ စံပယ္ျဖဴအေၾကာင္းေတြကုိပဲေျပာတတ္တဲ့ဂစ္တာေလး
တစ္လက္ရယ္၊စံပယ္ျဖဴ႕အေၾကာင္းေတြကုိေရးထုိးထားတဲ့အျပာေရာင္ဒုိင္ယာ
ရီေလး၊ျပီးေတာ့.....စံပယ္ပြင့္ေလးေတြအစီအရီစံပယ္ပန္းအုိးေလးရယ္...
သူတုိ႕လဲကၽြန္ေတာ္နဲ႕အတူဆြတ္ပ်ံ႕ရီေ၀ခဲ့ၾကတယ္။
ေလေတြကလဲ ဟူးဟူးရားရားတုိက္ခတ္ေနတယ္။စံပယ္ျဖဳေရ...အဲလုိေလစီး
ထဲမွာနင့္ဆံႏြယ္ေလးေတြလြင့္၀ဲေနတါကုိေငးၾကည္ေနခဲ့မိတဲ့လြန္ခဲ့ေသာတစ္
ေန႕ကိုျမင္ေယာင္လာျပန္တယ္။ေတာင္အရပ္ကေလညွင္းေတြနင့္မ်က္ႏွာ
ေလးကုိတုိးသက္တဲ့အခါ ေတာင္ပင္လယ္ကေဗဒါေတြဟာေဆာက္တည္ရာ
မရျဖစ္ကုန္တယ္တဲ့။အိပ္မက္စံပယ္ျဖဴ၊ေမ့မရေသာခ်စ္သူ၊နင္နဲ႕ပတ္သက္
လာရင္အရာရာတုိင္းဟာအမွတ္တရေတြပါပဲ။သတိရလြမ္းမိတဲ့စိတ္ကုိလက္
္ခ်ိဳးေရၾကည္႕မိတယ္။ကၽြန္ေတာ္အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ခဲ့တာဘယ္ေလာက္မ်ားခဲ့ျပီလဲ
ဲမျမင္ရတာၾကာခဲ့ျပီ။ရင္ထက္မွာေတာလြမ္းအကၡရာေတြအခါခါတင္ခဲ့ေပါ့။
သတိရတုိင္းကဗ်ာေတြေရး၊ေတြ႕ျမင္ရမလားအခါခါေတြးရင္းစံပယ္ျဖဴအိမ္ေရွ့
ွ့ျဖတ္ေလွ်ာက္မိတယ္။မွိတ္ထားတဲ့၀ရံတာမီးေရာင္ေလးနဲ႕အတူကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုး
သါးဟာအေမွာင္အတိက်လုိ႕ေပါ့။ခ်စ္သူကုိမျမင္ေတြ႕ရေပမယ့္ခ်စ္သူရွိရာအိမ္
ေလးကုိေငးရင္းကၽြန္ေတာ့္ရင္တစ္ခုလံုးေႏြးေထြးလာတယ္။
ခ်စ္သူရွိရာအရပ္၊ခ်စ္သူရွိရာေနရာ၊ခ်စ္သူရွိရာကမာၻမွာကၽြန္ေတာ္တဖ၀ါးမခြာ
ေနလုိခ်င္မိတယ္။ေမ့မရေသာခ်စ္သူ၊မေမ့အပ္ေသာခ်စ္သူ၊သူဟာကၽြန္ေတာ့္ရဲ
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိတုိင္ေအာင္ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးေသြးထဲမွာႏူးည့့ံသိမ္
ေမြ႕စြာစီးဆင္းေနမွာပါ။

(၃၃) ဆႏၵ

Friday, June 19, 2009

အပန္းေျဖလုိသူအတြက္ စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္ခုမဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ
ေရငတ္သူအတြက္ ေရတစ္ခြက္ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။
ခ်စ္သူသည္သြားလမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ရွိေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္
အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္ရသည္ဆုိလွ်င္ ေဘးဘီသုိ႕ေရာက္သည္အထိ
တျခားလမ္းမွ ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္ပါမည္။ခ်စ္သူဧ။္ေရအလ်င္ကုိ
လႈုိင္းတုိ႕ျဖင့္တိမ္းေမွာက္ပ်ိဳ႕အန္ေစသည္ဆုိလွ်င္ ခ်စ္သူဧ။္
ေရျပင္မွ ကၽြန္ေတာ္ဧ။္ေလွာ္တက္ကုိလြတ္ခ်လုိက္ပါမည္။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေၾကာင့္ခ်စ္သူဧ။္စိတ္၀ိဥာဥ္ကုိေထြျပားေစခဲ့
မည္ဆုိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးမ်ားကုိခ်စ္သူထံမွ အေ၀းသုိ႕ဖယ္
ခြာလုိက္ပါမည္။တံစဥ္ကုိင္ထားတဲ့လယ္သမားရဲ႕အေရွ့မွာ စပါးပင္
ကေလး ခါးကုိင္းေပးၿပီးအခုတ္ခံသလုိမ်ိဳး ရုိက်ိဳးသိမ္ေမြ႕စြာဆက္ခ်စ္
သြားမွာပါ။ေနာင္ေခတ္အဆက္ဆက္ကလူေတြ ကမာၻေျမကုိျပန္ၿပီး
တူးေဖာ္ၾကတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ဟာ ခ်စ္သူအေၾကာင္းေတြကုိ
ခ်ည္းမွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ခရမ္းျပာေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္ျဖစ္ခ်င္တယ္။

(၃၂) ဒုိင္ယာရီအပုိင္းအစမ်ား

Thursday, June 18, 2009

ပင္ယံထက္က ပန္းေလးတပြင့္ကုိ ပင္ယံထက္မွာ လွပေမြးပ်ံ႕စြာရွိေနျခင္းကုိ
ျမတ္ႏုိးမိေသာ ဆႏၵရင္းေၾကာင့္ ပန္းကေလးအနီးအပါးတြင္
ရင္တြင္းစကားမ်ားကုိ ျမိဳသိပ္ရင္း ကာလရွည္ၾကာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေလအသင့္မွာပန္းကေလးေမြးပ်ံ႕လာေသာအခါ တပါးသူခူးဆြတ္သြားမလား
တခါတေလ အစုိးရိမ္ပုိမိျပန္သည္။
အလြမ္းတဲ့ ရင္ထက္မွာေတာ့ပန္းေတြလုိ ပြင့္ခဲ႕တယ္။

(၃၁) ရူးသြပ္မႈ

Wednesday, June 17, 2009
တစ္ဘက္သတ္အခ်စ္တဲ့။
ဘယ္ဘက္ကလား။ ညာဘက္ကလားေတာ့မသိဘူး။
တိတိက်က်သိတာတစ္ခုကေတာ့
ငါ အရူးအမူးျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။

(၃၀) အပုိင္းအစ

Wednesday, June 17, 2009
သံေယာဇဥ္ဆုိတာမုိးဦးစမွာပြင့္တဲ့ပန္းေလးတစ္ပြင့္ပါပဲ။
အစြမ္းကုန္ပြင့္အာျပလုိက္ဖုိ႕ၾကိဳးစားရင္း
အဲဒီေန႕ေတြဟါ...ေရြအုိေရာင္ေတြေပက်ံေတာက္ပေနခဲ့ေပါ့။
ေျခရာခ်င္းထပ္ ခ်စ္သူရွိရာအရပ္
ခုိး၀ွက္မွတ္သား ခ်စ္သူအျပံဳးလွလွေလးမ်ား
စီရီသီကုံုး နင့္နာမည္ အကၡရာသံုးလံုး
ကာရန္လွပကဗ်ာတပုဒ္လုိတဖြဖြေရရြတ္ ဒီေႏြရဲ႕ေန႕ေတြ
ေရးျခစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြ
မေပးျဖစ္ခဲ့ေသာ စာအလကာၤေလးေတြရယ္
ဟုိတစ္စသည္တစ္စျပန္႕က်ဲလုိ႕
ခ်စ္သူအျပံဳး၊ ခ်စ္သူ႕အရိပ္ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့တဲ့အျဖဴေရာင္ေန႕ရက္ေတြ။
စံပယ္ေရ နင့္ကုိငါ အရူအမူးတြယ္ျငိေနခဲ့တာေပါ့။

(၂၉) ရရွိျခင္း

Tuesday, June 16, 2009
ပိေတာက္ပန္းလိုဟာမ်ဳိးကတစ္ႏွစ္မွာတစ္ရက္ေလာက္ပဲ
ပြင့္တယ္။ လူေတြက တစ္ႏွစ္လံုး ရြက္စိမ္းတေ၀ေ၀နဲ႔ေနတဲ့
ပိေတာက္အပင္ႀကီးေတြကို အသိအမွတ္မျပဳၾကဘူး။
တစ္ရက္ေလာက္ပြင့္တဲ့ အပြင့္ေတြကိုပဲ အသိအမွတ္ျပဳတတ္
ၾကတယ္။အပင္ေတြ၊ အရြက္ေတြက ဘယ္ေလာက္ ရင္နာလိုက္
္ၾကမလဲကြယ္။အသိအမွတ္ျပဳျခင္း မခံရတာလည္း ရင္နာစရာပဲ
မဟုတ္ဘူးလား။

(၂၈) စင္သီယာ

Monday, June 15, 2009
မင္းကုိငါခ်စ္တယ္။
ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ လူေတြဒါပဲေျပာၾကတယ္။
ငါ့အတြက္ စကား(၅) လံုး
မင္းအၿ႔ပံဳးက ၀ါးၿမိဳခဲ့
သေရာ္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတြ `ခၽြင္ ခၽြင္ ´ ျမည္ေနတယ္။
ေျမၾကီးသားဘ၀မွာ
အဇၩတၱိကမီးပံုေၾကာင့္
ငါ့ရင္အံုလူသတ္ကြင္းထဲ
သားရဲေတြအစာေတာင္းၿပီး
အသက္နဲ႔အညီအမွ် က်ိန္ဆို
မုိးၿပိဳတယ္ စင္သီယာ
မင္းကို ငါခ်စ္တယ္

(၂၇) ငါး

Monday, June 15, 2009
လံုမရဲ႕အၾကည္႕ ေနထိတဲ့ပန္းပါပဲ။
ညိႈးေရာ္ဆဲအျပံဳးဟာ
ျပည္႕၀ပါေပရဲ႕။
ေစာင့္စားသူေနပူမွာရပ္လုိ႕
မင္းကိုေစာင့္ဖုိ႕ငါအသက္ရွင္တယ္။
သစ္ပင္၊ေတာေတာင္၊ေနေရာင္
ငါ့သခင္ေအာင္ႏုိင္တယ္။
ဘယ္သူျငင္းမလဲ အုိအခ်င္းတုိ႕
အုိ…အမ်ိဳးေကာင္းသားတုိ႕
ငါ့အားခြင့္လြတ္ၾကပါေလ။
အခ်စ္ေစကၽြန္ျဖစ္တယ္။
ဇာမဏီငွက္ရဲ႕တင့္တယ္ျခင္းျဖင့္
ၾကယ္ပြင့္တုိ႕ကုိႏြံဥ္နစ္ေစသူ…
ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္း၊ ဥေပကၡာနဲ႕ခံယူမႈ
ပန္းႏုေက်ာက္ဆစ္အသြင္
ျမင္သူတုိင္းအားအၾကည္႕ျဖင့္သိမ္းပိုက္သူ။

(၂၆) ေလး

Monday, June 15, 2009
(၂၆) ေလး
ေဟာသည္မွာအခ်စ္
ကဗ်ာလုိလွတဲ့ပန္းပြင့္၊သစ္ရြက္ စက္နဲ႕လုပ္တာမဟုတ္
မင္းအတြက္
Monday, June 15, 2009
ေဟာသည္မွာအခ်စ္
ကဗ်ာလုိလွတဲ့ပန္းပြင့္၊သစ္ရြက္ စက္နဲ႕လုပ္တာမဟုတ္
မင္းအတြက္ပဲ
သည္မွာႏံုခ်ာေပမယ့္ လတ္ဆတ္တဲ့ႏွလံုးသား
ဥေပကၡာမထားေစခ်င္
အရွင္…သခင္…သစ္ခက္ပလႅင္မွာစံရွ်္
ေတးခ်င္းကုိနာခံ
မုိးယံဥ္ျပည္္႕ေသာ ပီတိႏွင့္တင့္တယ္ေစပါမည္။

(၂၅) သံုး

Monday, June 15, 2009
‘’ စံပယ္ျဖဴ’’ မင္းဘယ္သူလဲ။
ငါကလြဲလုိ႕၊ မင္းေတာင္မွမသိ
ျမတ္ႏုိးမိသူပါ။ သူဟာ…
င့ါဘ၀ရဲ႕ပထမဦးဆံုး
ႏွင္းဖံုးေတာင္တန္းမ်ားရဲ႕ နတ္မိမယ္
သံေယာဇဥ္အႏြယ္မ်ားရဲ႕ မိခင္
ပြင့္ဦးသခင္ဆုိႏုိင္ပါရဲ႕။
ႏြဲ႕လ်တဲ့ေျခလွမ္းမ်ား
ငါ့ႏွလံုးသားမွာ ဒဏ္ရာထင္ေအာင္ျပင္းထန္ခဲ့။
ကဲ…ဒီလုိေလဘယ္သူသိမလဲကြယ္။

(၂၄) ႏွစ္

Monday, June 15, 2009
ေဆာင္းဦးေပါက္ညမ်ားရဲ႕
ပြင့္ဦးစံပယ္ျဖဴဟာ၊ ငါ့သခင္မ
ငါ့ဘ၀ရဲ႕ ကုိယ္ပြားအသက္ပါ။
မင္းဘ၀နဲ႕ငါရွင္သန္တယ္။
ပ်ုိဳရြယ္ျခင္း၊ ခ်ိဳျမတဲ့အဆိပ္
အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္ထဲက
နတ္သမီးတပါးရဲ႕အလွကိုငါမွတ္မိခဲ့ျပီ။
ဒီဇင္ဘာမွာႏွင္းက်တယ္
တလလံုးပါပဲ။
ပထမဆံုးႏွင္းပြင့္ကေတာ့သူေပါ့ကြယ္။
ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴျဖဴ၊ ငန္းေမြးေတာင္အသြင္တူေသာ
ႏူးညံ႕ေခ်ာႏုျခင္းနဲ႕ ငါ့ရဲ႕အသက္
အိပ္မက္အျပဳံးရွင္ေပါ့၊ သူ….’’ စံပယ္ျဖဴ’’ ေလ။

(၂၃) တစ္

Monday, June 15, 2009
ခ်စ္သူ
သင့္ႏွလံုးသားသည္ ပ်ားသုိ႕ခ်ိဳ၏။
သုိ႕ျပီးတကား ဓားသြားမူထက္စြာ၏။

(၂၂) ကုိယ္တုိင္ေရးပံုတူ

ဆံႏြယ္ေလးကုိ ညင္သာစြာခါလုိက္တဲ့ဟန္
လက္ ခနဲေတာက္ပသြားတဲ့ အျပံဳးေလးတစ္ပြင့္
စည္းခ်က္အညီ သူ႕ေျခလွမ္းတစ္ခ်က္
ျမတ္နိးျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ (ကုိယ္) ေငးၾကည္႕ေနမိတယ္။
ဖြင့္ေျပာခြင့္ရမွာလား ။
ဒီအတုိင္းပဲံေ၀းသြားရမွာလား ။
ေမးခြန္းမ်ားစြာ ရင္ထဲမွာ မေရရာ

(ဆက္ရန္)

Friday, June 12, 2009

(၂၁) ရရွိျခင္း

Friday, June 12, 2009
ျမိဳသိပ္ပါမ်ားလုိ႕ ဆြံ႕အသြားတဲ့လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ့။

(၂၀) တစ္ပုိင္းတစ္စ

Friday, June 12, 2009
တစ္ခါတုန္းက ေတာင္ေအာက္ကုိျပဳတ္က်ေတာ့မယ္လားတစ္ေကာင္ကုိ
သူ႕ရဲ႕သခင္က လွမ္းဆြဲလုိက္တာအျမီးကုိပဲ ဆြဲမိတယ္တဲ့။
ေနာက္ဆံုးမွာ သူ႕သခင္က ေတာင့္မခံႏုိင္တဲ့အဆံုး ၀မ္းနည္းစြာနဲ႕ပဲလြတ္
ခ်လုိက္ရတယ္တဲ့။အျမီးကုိဆြဲမိတယ္ဆုိတာ တစ္ေကာင္လံုးကုိဆြဲမိတာပဲ
မဟုတ္ဘဲ။
ဒီလုိပဲ...ဘ၀မွာလဲအစိတ္ပုိင္းေလးကုိရရံုနဲ႕ေက်နပ္ေနဖုိ႕မသင့္ဘူး။တစ္ခု
လံုးကုိဆုပ္ကိုင္မိဖုိ႕လုိတယ္။

(၁၉) ဒုိင္ယာရီ၏ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာ

ေပ်ာ္ခြင့္မပုိင္ေသာ ဒုိင္ယာရီ၏ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာဍွ္
နတ္သူရူးတုိ႕ၾကဲပက္ေသာ
ေကာင္းကင္ဘံုက အက္ဆစ္တစ္စက္လုိ
ရွအက္ေၾကကြဲ ၊ ရွ...အက္...ေၾက...ကြဲ
မင္နီေတြ '' ရဲ '' လုိ႕ေပါ့ကြယ္။

(၁၈) ေကာက္ေၾကာင္းမဲ့ပံုတူ (သံုး)

Friday, June 5, 2009
ခ်စ္သူကုိစံပယ္ျဖဴေလးတစ္ပြင့္အျဖစ္ကၽြန္ေတာ္ထင္ျမင္လုိက္မိသည္။
အေရာင္အေသြးစံုလင္တဲ့ပန္းပြင့္ေလးေတြၾကားထဲမွာ သူ႕ရဲ႕ပကတိျဖဴ
စင္တ့ဲအေရာင္အဆင္းေလးကုိကၽြန္ေတာ္စြဲလန္းသြားခဲ့မိသည္။
ဒီပန္းေလးရဲ႕ရနံ႕ကုိရႈရႈိက္မိရံုမွ်ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာတိမ္းမူးတိမ္းမက္ေ၀ဒ
နာအဆိပ္တက္ခဲ့တယ္။ျမင္ေနခြင့္ေလးတစ္ခုတည္းမွာသူဟာကၽြန္ေတာ့္
အတြက္အိပ္မက္မ်ားစြာကုိလင္းလက္ေတာက္ပေစခဲ့တာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ စိတ္ကူးယဥ္တတ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဆုိတာ
ဟုတ္မွာပါ။အဲဒါေၾကာင့္လဲ တဘက္သတ္အခ်စ္ကိုကဖ်စ္ကညစ္နဲ႕သုိ
၀ွက္ေနမိတာေပါ့။ဘယ္သူဘယ္၀ါေတြျပ႒ါန္းခဲ့တယ္ဆုိတာမသိေပမယ့္
အဲဒီအခ်စ္စစ္အေပၚကၽြန္ေတာ္အရူးအမူးတြယ္ဖက္္မိတယ္။သူ႕ကုိကၽြန္
ေတာ္အရမ္းခ်စ္တယ္။ေသခ်ာတယ္ ထပ္ေျပာရင္လဲဒီစကားတစ္ခြန္း
တည္းပဲ။ သူ႕ကုိကၽြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ေနမိခဲ့ျပီ။အခ်စ္ဆိုတာပုိင္ဆုိင္ျခင္း
လား။စြန္႕လြတ္ျခင္းလား။ေပးဆပ္ျခင္းလား............ကၽြန္ေတာ့္အတြက္
ကေတာ့အခ်စ္ဆုိတာ အဓိပၡါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ေတြအမ်ားၾကီးထဲကကင္းလြတ္
ေနတဲ့အျဖဴေရာင္ပန္းတစ္ပြင့္သာျဖစ္တယ္။အဲဒီလုိေန႕နဲ႕ညေတြမွာ...
ကၽြန္ေတာ္ဟာပန္းဘာသာနဲ႕ေရးထုိးထားတဲ့အလွ်ိဳ႕၀ွက္ဆံုးအကၡရာတစ္လုံး
ကုိပဲ မုိက္ကန္းရဲတင္း မျမင္မခ်င္းဖတ္ခ်င္ေနခဲ့တယ္။ရူးသြပ္မႈျမင္းရုိင္းကုိကၽြန္
ေတာ္ဇက္ကုန္ဖြင့္လုိက္တယ္။ကၽြန္ေတာ္...သူ႕အတြက္ဘာျဖစ္ခ်င္ခဲ့လဲ။
ဘ၀မွာျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ခြင့္ရမယ္ဆုိရင္ေပါ့ အဆံုးမဲ့ေပးဆပ္ခြင့္ကုိသာကၽြန္ေတာ့္
လုိခ်င္တယ္။သူ႕အနားမွာကၽြန္ေတာ္အျမဲေနခ်င္တယ္။သူ႕ရဲ႕ပြင့္လြာေလးေတြ
မညႈိးႏြမ္းဖုိ႕၊ သူရဲ႕ရနံ႕ေလးေတြမလြင့္ပါးမကြယ္ေပ်ာက္ဖုိ႕ ကၽြန္ေတာ္အစြမ္း
ကုန္ကြယ္ကာေစာင့္ေရွာက္ေနခ်င္မိတယ္။
ထပ္ေျပာခြင့္ရမယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာပါရေစ။တခါတေလေတာ့လဲ ပုိင္ဆုိင္
လုိတဲ့စိတ္ဆင္ရိုင္းေတြကိုခၽြန္းအုပ္လုိ႕မရခဲ့ဘူး။သူ႕မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ေနခြင့္
ရတဲ့အခ်ိန္တုိင္း ပုိင္ဆုိင္လုိစိတ္ကခ်ဳပ္တီးထားလို႕မရႏုိင္ေအာင္ ဗုိင္းရပ္စ္ပိုးမြား
ေတြလုိ ကၽြန္ေတာ့္ကိုတစစ္စစ္ကုိက္ခဲနာက်င္ေစခဲ့တယ္။
စံပယ္ျဖဴေရ.....စြန္႕လြတ္စိတ္နဲ႕ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆုိေပမယ့္လဲ ျဖစ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့
ပုိင္ဆုိင္ခ်င္မိတာတကယ္ပါ။

(၁၇) ေရးမိေရးရာ ကဗ်ာ

Monday, June 1, 2009

နင္မက္တတ္တဲ့အိပ္မက္တခ်ိဳ႕တေလရယ္
အေ၀းကေငးရံုအျပင္ထပ္ျပီးဆံုးရႈံးဖုိ႕ရွိေသးလုိ႕လား။
ေျခလွမ္းတုိင္းမွာလုိက္ပါ ငါဟာအရိပ္ကေလးလုိပဲ
နင့္အတြက္အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္ေနမလား။
နင့္ရဲ႕ဒုိင္ယာရီစာမ်က္ႏွာတခ်ိဳ႕ရယ္
ငါ့အတြက္မင္နီေတြစြန္းထင္းေနမလား။
စိတ္ကူးေပါက္ရာနင့္အေတြး
တခါတေလ ငါရွိေနခဲ့မလား။
မရဲတရဲေမွ်ာ္လင့္မိ ဒဏ္ရာအနာသစ္နဲ႕လူ။

(၁၆) ခံစားခ်က္အပုိင္းအစ

Monday, June 1, 2009

သူမဧ။္ အကၡရာတုိ႕ျဖင့္ဖြဲ႕သီထားေသာ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသည္းပြတ္ဧ။္
ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕အလကာၤသည္ ေမတၱာကာရန္ညီစြာ နရီကုိက္လႈိက္ခုန္ေနသည္။
ရုိးသားစြာ၀န္ခံရလွ်င္ သူမကို ကၽြန္ေတာ္ ျမတ္ႏုိးကၽြမ္းနစ္ခ်စ္ေနမိခဲ့ျပီ
ျဖစ္သည္။
( 7.2.09.)

(၁၅) သူမ ေက်ာင္းတက္တဲ့ေန႕

Sunday, May 31, 2009

20.2.09.
အဲဒီေန႕က စံပယ္ျဖဴေနာက္တေကာက္ေကာက္ေလွ်ာက္လုိက္ေနမိတယ္။
ေလေျပထဲမွာလြင့္ခ်င္တုိင္းလြင့္ေနတဲ့ သူမရဲ႕ဆံႏြယ္သင္းသင္းေလးကုိ
ခုိးနမ္းရင္း ေျပာမယ္လုိ႔ရည္ရြယ္ထားတဲ့ရင္တြင္းစကားေတြ
ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ဖ်ားမွာဆြံ႕အ....။
ေလညွင္းေလးေရ....
ငါခ်စ္ျမတ္ႏုိးရတဲ့သူမကုိ
သူ႕ရဲ႕ဆံႏြယ္ခက္ကေလးေတြ
''ဖြား'' ခနဲလြင့္၀ဲသြားရံု
တစ္ခ်က္ေလာက္အုံ႔သည္းတို္က္ခတ္ေပးပါ။
ေလစီးထဲမွာ ဖြာလန္ၿကဲလွပေနရွာမယ့္
သူမရဲ႕ဆံႏြယ္ခက္ေလးေတြကို
အေ၀းကေနရႈိ္က္ေမႊးလြမ္းဆြတ္ပါရေစဦး။

(စံပယ္ျဖဴေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ေန႕တစ္ေန႕ကိုအမွတ္တရ)

(၁၄) လြမ္းရိပ္မူးမူးဒုိင္ယာရီ

Friday, May 29, 2009
နားလည္ပါကေလး...
အေ၀းကအခ်စ္
အေသြးအသက္မက
ဘ၀တစ္ခုလံုးအတြက္
လက္တြဲဖုိ႕ရြယ္စူး
အရူးအမူးစိတ္ကူးနဲ႕
ရင္ထဲမွာအခ်စ္ဆူးေလးစူးေနတာ...။

နားလည္ပါကေလး...
ဖြင့္ေျပာခြင့္ေ၀းတဲ့ဘ၀
အစစအရာရာခ်င့္ခ်ိန္
အိပ္မက္ေလးနဲ႕ေက်နပ္
ျမတ္ႏုိးျခင္းရလဒ္ကအလြမ္း
တမ္းတျခင္းကဗ်ာရွည္
စံပယ္ျဖဴေရ...
ဖြဲ႕သီခြင့္ေပးလွည္႕ပါ...။

Ubmpnsy

(၁၃) အုံ႕ပုန္းခ်စ္နဲ႕ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း

Friday, May 29, 2009

စံပယ္ျဖဴ...
ေန႕တုိင္းလြမ္းရ၊ တမ္းတအိပ္မက္
ညစဥ္ဆက္လုိ႕၊ မနက္ျဖန္မွာ
ဆံုေတြ႕လာမယ့္၊ ခဏတာကုိ
ၾကိဳလင့္ရင္ခုန္၊ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့
သည္ညထဲမွာ...
ကဗ်ာဖြဲ႕ရင္း မုိးလင္းျမဲ...။

စံပယ္ျဖဴ...
လြမ္းတုိင္းဖြဲ႕ေရး၊ ကဗ်ာေလးေတြ
ေပးခ်င္ပါလဲ၊ မေပးရဲခဲ့
သိမ္းဆည္းျမိဳသိပ္၊ အခ်စ္စိတ္မ်ား
ၾကားေစခ်င္လဲ၊ မေျပာရဲရ်္
တစ္ေန႕တစ္ေန႕၊ ေဆြးေျမ႕ခုိးေငး
ဘ၀ေလးမွာ...
အံု႕ပုန္းခ်စ္နဲ႕လူျဖစ္လာ...။

ဦးမဲ့ရဲ႕အံု႕ပုန္းခ်စ္ ကုိထပ္တူထပ္မွ်ခံစားမိတယ္။

(၁၂) ေကာက္ေၾကာင္းမဲ့ပံုတူ - ႏွစ္

Monday, May 25, 2009
''----''တဲ့ ခ်စ္သူနာမည္ေလး။သူဟာကၽြန္ေတာ့္အတြက္
စံပယ္ျဖဴေလးတစ္ပြင့္ပဲ။တကယ့္ကုိအျပစ္ကင္းစင္တဲ့ျဖဴစင္
တဲ့ပန္းပြင့္ေလး။ေသြးလည္ပတ္မႈမ်ားစြာကုိရပ္ဆုိင္းသြားေစ
တဲ့သူရဲ႕ဟန္အမူအရာေလးေတြ။ရွိရွိသမွ်ပန္းပြင့္မ်ားစြာကုိ
ပြင့္ဖူးေစတဲ့သူ႕ရဲ႕ရယ္သံခ်ိဳျမေလးေတြ။စေတြ႕တဲ့ေန႕ကစျပီး
အခုခ်ိန္ထိတုိင္ေအာင္သူ႕အေပၚအျမတ္တႏုိးခ်စ္ေနမိခဲ့တယ္။
ဖြင့္ေျပာဖုိ႕အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားခဲ့ဖူးတယ္။အေျခေနေတြေၾကာင့္
့္ျမိဳသိပ္ခဲ့ရေပမယ့္ဘယ္မွာေမ့ဖုိ႕လြယ္ခဲ့လုိ႕လဲ။ဘယ္ေရြ႕ဘယ္
မွ်ခ်စ္တယ္ဆိုတာတုိင္းတာဖုိ႕ကၽြန္ေတာ့္မွာေပတံေတြမရွိပါဘူး။
သိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆုိတာကေတာ့ေသခ်ာလြန္းမကေသခ်ာေနခဲ့တယ္။
ျမိဳသိပ္သိမ္းဆည္းထားရတဲ့အျဖစ္ကတကယ္တမ္းက်ေတာ့
ပင္ပန္းလြန္းတယ္။ေ၀းခါမွလဲေ၀းေရာေပါ့ေလ။ခ်စ္တယ္လုိ႕
ဖြင့္ေျပာခြင့္ရခ်င္တယ္။တခါတေလက်ေတာ့လဲ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ
ျပန္ေမးမိတယ္။ကၽြန္ေတာ္သူ႕ဆီကဘာေတြကိုေမွ်ာ္လင့္ေနမိ
သလဲ။အမ်ားၾကီးရွိခဲ့တယ္ဆုိရင္လဲ အနည္းဆံုးကုိသာအရိုးစင္း
ဆံုးေျပာပါ။''ဘာလဲ''။
ခ်စ္သူ ကၽြန္ေတာ့္ကိုအသိအမွတ္ျပဳေစခ်င္ခဲ့တယ္။ခ်စ္သူက
သာအသိအမွတ္ျပဳခဲ့မယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္ေပ်ာ္ရြင္ေန
မွာပါ။တံစဥ္ကိုင္ထားတဲ့လယ္သမားေရ့ွမွာစပါးပင္ကေလးခါး
ကိုင္းေပးျပီး အခုတ္ခံသလုိမ်ိဳး ရုိက်ိဳးသိမ္ေမြ႕စြာကၽြန္ေတာ္ဆက္
ခ်စ္သြားမွာပါ။ေနာင္ေခတ္အဆက္ဆက္ကလူေတြကမာၻေျမကို
ျပန္ျပီးတူးေဖာ္ၾကတဲ့အခါကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ဟာခ်စ္သူအေၾကာင္း
ေတြကုိခ်ည္းမွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ခရမ္းျပာေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္
ျဖစ္ခ်င္တယ္။

(၁၁) ေကာက္ေၾကာင္းမဲ့ပံုတူ - တစ္

ေႏြရာသီရဲ႕ညေနခင္းေလးတစ္ခုေပါ့။ခ်စ္သူကုိစျပီးေတြ႕ဆံုခဲ့တာပါ။
ပုစၧာမဆန္ပါဘူး။ပေဟ႒ိမရွိပါဘူး။ခ်စ္သူကုိရုိးစင္းစြာေတြ႕ဆံုခဲ့ျခင္း
ျဖစ္ပါတယ္။ေနာက္ေန႕ေတြက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ခ်စ္သူကုိစျပီး
ေတြ႕ဆံုခဲ့ရတဲ့ေနရာေလးဆီ ေမွ်ာ္ေနမိျပန္သည္။ပင့္သက္ကိုနင့္ေန
ေအာင္ရႈိက္ရင္း ခ်စ္သူမျမင္ႏုိင္တဲ့အကြယ္ကေလးကေန ခ်စ္သူရဲ႕
ေရြမ်က္ႏွာေလးကိုေငးၾကည္႕ေနမိသည္။ခ်စ္သူမ်က္ႏွာကုိအလကၤာ
လုိဖတ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ေလျပည္ေလညွင္းမ်ားစြာဟာ ပန္းရနံ႕
အသစ္ေတြဖြင့္လွစ္ယူေဆာင္လာၾကတယ္။သူ႕ကုိသိပ္ခ်စ္တယ္ဆုိတါ
ကေတာ့ေသခ်ာလြန္းမကေသခ်ာခဲ့ပါတယ္။ခ်စ္သူကေတာ့ကၽြန္ေတာ့္
ကိုသိမည္ေတာင္မထင္ပါဘူး။သိခဲ့မည္ဆုိလွ်င္ေတာင္ ေလထဲမွာလြင့္
၀ဲျပီးပါလာတဲ့ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေလးတလံုးလုိပဲကၽြန္ေတာ့္အေပၚသေဘါ
ထားမွာပါ။ အာေငြ႕နဲ႕၀ုိင္းမႈတ္လုိ႕ပူေဖာင္းေလး ''ေဖာင္း''ခနဲစုတ္ျပတ္
သြားခဲ့ရင္လက္ခုပ္မ်ားတီးဦးမလားမသိ။ခ်စ္သူစီးနင္းထားတဲ့ အဲဒီေန႕
ရက္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာေရြအတိျပီးေတာ့အိပ္မက္ေတြကိုပဲ ထပ္ခါ
တလဲမက္ေနခဲ့တာပါ။ေခတ္အဆက္ဆက္နာမည္ၾကီးလာခဲ့တဲ့ အဲဒီ..
အခ်စ္အေပၚသူ႕နဲ႕ေတြ႕ျပီးခ်ိန္မွ ကၽြန္ေတာ္အရူးအမူးတြယ္ဖက္မိတယ္။

Sunday, May 24, 2009

(၁၀) အမည္မဲ့

တြယ္ရာမဲ့စိတ္၀ိဥာဥ္ေတြ
ေတာင္အရပ္ကေလညွင္းနဲ႕အတူ
ရွင္းသန္႕ၾကည္လင္ေကာင္းကင္ျပင္ထဲမွာ
ေလတံခြန္ေလးေတြလုိတင့္တယ္လုိ႕
ခ်စ္သူအျပံဳးမ်ားစြာကုိ သယ္ေဆာင္လာတဲ့
ေလျပည္ေလညွင္းေတြဟာ
ရင္ခြင္အရပ္ဆီ ေဆာင္ယူလာခဲ့တယ္။
အသစ္အသစ္ေသာခံစားမႈေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္၀င္ရင္း
အခ်စ္ဆုိတဲ့အလင္းႏွစ္တစ္ခု
ကၽြန္ေတာ့္ကိုကၽြမ္းေလာင္အစျပဳေနခဲ့တယ္။

saturday.may 23 , 2009

(၉) အိပ္မက္

စံပယ္ျဖဴ....
အဲဒီညကေပါ့။
အိပ္မက္ထဲမွာ စံပယ္ေတြ
အုပ္လုိက္သင္းဖြဲ႕ဆြတ္ေ၀
ရင္ခြင္တစ္ခုလံုးစံပယ္ရနံ႕ေတြနဲ႕
ပ်ံ့ထံုသင္းရွ ညတစ္ညေပါ့။

(20.1.09.)စံပယ္ျဖဴအိပ္မက္

(၈) ဒီလုိခံစားမိတယ္။

အခ်စ္ဆုိတာ တုိက္ပြဲတစ္ခုဆုိပါေတာ့။
တဘက္သတ္အခ်စ္ဆုိတာ မစေသးခင္ကတည္းက
ရံႈးျပီးသားျဖစ္ေနတဲ့စီးခ်င္းထုိးပြဲတစ္ခုပါပဲ။
ေပးဆပ္ျခင္းလား၊ ရယူျခငး္လား၊
ပုိင္ဆုိင္ျခင္းလား၊ စြန္႕လြတ္ျခင္းလား၊
တိတ္တိတ္ေလးခ်စ္ေနခဲ့တာလား၊
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ
အဓိပါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ေတြအမ်ားၾကီးထဲက
ကင္းလြတ္ေနတဲ့ အျဖဴေရာင္ပန္းေလးတစ္ပြင့္သာျဖစ္တယ္။

(၇) ပုိင္ဆုိင္ခြင့္မရွိေသာ အျမင့္ပန္းေလးတစ္ပြင့္သုိ႕

ခင္..
သံေယာဇဥ္ေလး၊ အေတြးပုိင္စုိး
လြမ္းမုိးအိပ္မက္၊ မုန္းေမ့ခက္ခဲ
အသည္းဦးရဲ႕ ပန္းတစ္ပြင့္။

ျမင့္မားလြန္းလုိ႕၊ ရင္ေမာျမိဳက္ကၽြမ္း
အလွမ္းကြာေ၀း၊ ေမွ်ာ္လင့္ေငးၾကည္႕
အေတြးသိနဲ႕၊ ေဆြးေျမ႕ေနမိ မေပ်ာ္ႏုိင္...။

ပုိင္ဆုိင္ဖုိ႕အေရး၊ ဘ၀ေပးက
ရႈိက္ေမြးမသင့္၊ မခူးရက္နဲ႕
လြမ္းဖြဲ႕ရင္ခုန္၊ ေလအစုန္မွာ
ရနံ႕ထံုလွ်င္၊ ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္ရပါသည္။

(ခံစားခ်က္ထပ္တူက်ေသာကဗ်ာေလးတပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ http://komet09.blogspot.com မွကူးယူထားတာပါ။
ကဗ်ာေလးကိုအသံုးျပဳခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ ဦးမဲ့ ကုိေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္။ )

(၆) ေတမိမုိး

အခ်ိန္ေတြၾကာခဲ့ျပီပဲ ။
ဘယ္ႏွရာသီစာ ထပ္ျပီးစုိက္ပ်ိဳးရဦးမလဲမသိ
ေ၀းေ၀းကခုိးၾကည္႕ခဲ့ရတဲ့ညေနေတြ
အလြမ္းေတြဖြာလန္ၾကဲေနပံုမ်ားေျပာပါတယ္။
ေတေလတစ္ေယာက္ရဲ႕ဂ်င္းေဘာင္းဘီအနားစလုိ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတာ တနံတလ်ားရွည္လ်ား
ပုစၧာအမွားေတြပဲခ်ခ်တြက္ေနမိခဲ့
ေခတ္အဆက္ဆက္လူေျပာမ်ားခဲ့တယ္''အခ်စ္'' တဲ့။
အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္တပုဒ္လုိ ေကာက္ဖတ္
ငါ့အတြက္ေတာ့အရုိင္းဆန္လြန္းေနတယ္။
အတူမဆံုႏုိင္ေသာေန႕ရက္ေတြ
သက္ျပင္းေမာေတြခဏခဏေၾကြက်
ဖြင့္ေျပာခြင့္မရေသာအေျခေနထဲမွာ
ရင္ထဲစကားေတြသုိသိပ္ၾကိတ္မွိတ္ရင္း
အလြမ္းဆုိတာလဲ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ဖူးခဲ့ျပီစံပယ္
ငါ...ဘာကုိေစာင့္ေနမိတာလဲ။

(၅) တြယ္ရာမဲ့မုိးတိမ္မ်ား

စံပယ္ျဖဴေရ...
နင့္အၿပံဳးေလးေတြ အေ၀းကခုိးၾကည္႕ေငး
ဒီလုိနဲ႕ပဲ..... တစစေ၀းရေတာ့မလား။
စကားတစ္ခြန္း ပန္းေပါင္းရာေထာင္ေ၀
ေတြေ၀တိတ္ဆိတ္ တျခမ္းပဲ့ေန႕ညေတြ
အားတင္းထားတဲ့ရင္တြင္းစကား
နင့္ေရွ့ကိုေရာက္မွ
ေျခလွမ္းေတြအခါခါမွားလုိ႕
ရင္ထဲမွာဖြင့္မေျပာသာ
ျမိဳသိပ္ခဲ့စကားလံုးမ်ားစြာ
စံပယ္ျဖဴ...နင္သိမ်က္၀န္းအၾကည္႕ေတြ
ဘာသာစကားကင္းမဲ့စြာတည္ဖြဲ႕ေနခဲ့
ခံစားမႈအသစ္ေပ်ာ္၀င္မူးယစ္
ေနျမင့္အရူးရင့္
ဒီလုိနဲ႕ပဲ.....
ဘ၀ကိုအသားမာတက္ေစခဲ့ၾက။
အလြမ္းေရာင္ရင့္ရင့္
အိပ္ေရးပ်က္အခန္းက်ဥ္းထဲ
အေရခြံထူေနတဲ့ညေန
ၾကယ္ေတြေၾကြမွာကုိေစာင့္ၾကည္႕ရင္း
ခလုတ္တုိက္မိတဲ့အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေတြ
ဘ၀ဟာမာယာမ်ားသတဲ့။
စံပယ္ျဖဴေရ...သတိရမိတဲ့အခါ
ေကာင္းကင္ၾကီးကုိေမာ္ၾကည္႕မိတာဘာေၾကာင့္မ်ားပါလဲ။

(၄) စပယ္ျဖဴအမွတ္တရ

ေလညွင္းကေလးေရ...
ငါခ်စ္ျမတ္ႏုိးရတဲ့သူမကုိ
သူ႕ဆံႏြယ္ေလးေတြ ''ဖြား'' ခနဲလြင့္၀ဲသြားရံု
တစ္ခ်က္ေလာက္အံု႕သည္းတုိက္ခတ္ေပးပါ။
ေလစီးထဲမွာ ဖြာၾကဲလွပေနရွာမယ့့္
သူ႕ရဲ႕ေကသာဆံျမကုိ
အေ၀းကေနရႈိက္ေမြးလြမ္းဆြတ္ပါရေစဦး။

*စံပယ္ျဖဴေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ေန႕တစ္ေန႕ကုိအမွတ္တရ။
မွ...(တာရာမင္းေ၀-မီးေတာက္ရစ္သမ္)

(၃) စံပယ္ဖူးေလး

နင္ဟာပန္းေလးတစ္ပြင့္ပါပဲ။
ပကတိျဖဴစင္ အျပစ္ကင္းလြန္းတဲ့ပန္းပြင့္ေလး
အခ်စ္ဆုိတာလဲပန္းေလးတစ္ပြင့္ပါပဲ။
ရာသီခ်ိန္ညွိ ေစခုိင္းမႈမရွိဘဲ
အခ်ိန္တန္ရင္သူ႕အလုိေလ်ာက္ပြင့္တယ္။
ကိုယ့္ရင္ထဲက ပန္းပြင့္ေလးကေတာ့ ေကာင္မေလးအတြက္ပြင့္ခဲ့တယ္။

(၂) ခံစားဖူးေသာကဗ်ာေလးတပုဒ္

ႏူးညံ႕တဲ့အျပံဳးေလးတစ္ခုအတြက္
ကိုယ့္အိပ္မက္ေတြေနရာယူခဲ့တယ္။
ေျခလွမ္းတုိင္းမွာလုိက္ပါတတ္တဲ့
ဖ၀ါးႏုေအာက္က ကုိယ့္ႏွလံုးသားေလး
မင္းရွိရာေငးၾကည္႕ေနလိမ့္မယ္။
ေျပာျပခ်င္လုိက္တာ ...
ဘာသာစကားကင္းမ့ဲစြာနဲ႕တည္ဖြ႕ဲေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရား
ျပီးေတာ့...မျမင္္ႏုိင္တဲ့ၾကိဳးေလးတစ္ေခ်ာင္းရဲ႕တြယ္တာမႈ
ဒါေတြဟာ ကုိယ့္ရဲ႕ဆုေတာင္းမျပည္႕တဲ့ျမတ္ႏုိးျခင္းေတြပါပဲ။
ဘယ္လုိထင္ျမင္မလဲကြယ္။
ဟန္ေဆာင္အေကာင္းဆံုးဆုတံဆိပ္အျဖစ္
ကိုယ္ေလ ျပံဳးရြင္စြာျမိဳသိပ္တတ္ေနျပီ။
(ဖတ္ခဲ့ဖူးေသာကဗ်ာေလးတပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ျပန္ခံစားမိတာပါ။)

(၁) စံပယ္ပြင့္ခဲ့ေသာေန႕

အဲဒီညေနခင္းေလးေပါ့။
အခ်ိန္ရာသီဇယားထဲမွာ
ေနာက္တစ္ၾကိမ္ျပန္လည္ေမြးဖြားခြင့္ရခဲ့ရင္ေတာင္မွ
သူ႕လုိမ်ိဳးဆြတ္ေ၀ ဒီလုိညေနမရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္
အစြမ္းကုန္ပြင့္အာ လင္းပ်ေနခဲ့တယ္။

စံပယ္ေရ...
နင့္အဆင္း ေလအေ၀့မွာပ့်ံထံုသင္းရွ
ႏွလံုးအိမ္ကိုရုန္းၾကြေစခဲ့တာ အဲဒီညေနခင္းေလးေပါ့။

ပန္းသတင္းေလညွင္းေဆာင္
အဲဒီေန႕က စံပယ္ပြင့္ေလးလူေယာင္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
ကုိယ့္ဘ၀ထဲအျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ေလး
လူးလြန္႕ရွင္သန္လာခဲ့တဲ့ညေနခင္းေလးေပါ့။

ညေပါင္းမ်ားစြာ အေတြးမ်ားစြာနဲ႕
အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ရေတာ့မည္႕အေရး
ကုိယ္ရင္မေလးေတာ့ပါဘူး။
အခုမွ ပုိလုိ႕ေတာင္တက္ၾကြရွင္သန္လာခဲ့တယ္။
အသစ္သစ္ေသာ ခံစားမႈေတြမွာ
ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္၀င္ရင္း
အခ်စ္ဆုိတာျမစ္တစ္စင္းပဲ။
လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ထဲစီးခဲ့ေလတယ္။