Sunday, May 23, 2010

(၈၅) သို႔...စပယ္ျဖဴ

သုိ႔…..
စပယ္ျဖဴလုိ႔ေခၚပါရေစ။စပယ္ျဖဴပန္းေလးတစ္ပြင့္လုိျဖဴစင္ရွင္းသန္႔လြန္းတဲ့အလွကုိျမတ္ႏုိးမိခဲ့တယ္။
စေတြ႔တဲ့ေန႔ကစၿပီးဒီေန႔ထိတုိင္စပယ္ျဖဴကတုိ႔အိပ္မက္၊တုိ႔အေတြးရာ၊ရင္ထဲမွာေနရာယူစုိးမုိးေနခဲ့
တယ္။တိတ္တိတ္ေလးစြဲလမ္းေနခဲ့တဲ့ရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြကိုရင္ဖြင့္ေျပာျပခ်င္မိတယ္။ေျပာခြင့္
မဲ့စြာကုန္ဆံုးသြားတဲ့ေန႔ရက္ေတြကုိလဲစုိးရိမ္ေမာမိတယ္။ၿမိဳသိပ္သိမ္းဆည္းထားရတဲ့အျဖစ္ကတ
ကယ္တမ္းက်ေတာ့ပင္ပန္းလြန္းတယ္ေလ။
ရက္လမ်ားစြာသုိ၀ွက္သိမ္းဆည္းထားခဲ့တဲ့ရင္တြင္းစကားေတြကုိဖြင့္ေျပာခြင့္ရွိပါရေစ။စပယ္ျဖဴကို
တုိ႔သိပ္ခ်စ္တယ္။ဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲသြားတဲ့ပကတိႏွလံုးေသြးစက္ရဲ႔ျမတ္ႏုိးျခင္းေတြနဲ႔ပါ။
မျမင္ေနရရင္လြမ္းတယ္။ျမင္ေတြ႔စဥ္တုိင္းလဲပုိျပီးေတာ့ျမတ္ႏုိးလာမိတယ္။ကံၾကမၼာကိုမယံုၾကည္
ခဲ့ဖူးပါဘူး။ဒါေပမယ့္…စပယ္ျဖဴဆီကတုန္႔ျပန္လာမႈကုိေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္။တုိ႔ရဲ႔တစ္ေန႔တာ
အခ်ိန္မ်ားဟာစပယ္ျဖဴအသိမွတ္ျပဳမယ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေအာက္မွာရွင္သန္လာခဲ့တာပါ။တုိ႔ေမွ်ာ္လင့္
ေနတယ္ဆုိတာစပယ္ျဖဴအသိမွတ္ျပဳေပးပါလား။