ကဗ်ာေတာင္မေရးျဖစ္တာၾကာၿပီပဲ။
ဖြင့္ေျပာလုိက္ရမွာလား။ေသဆံုးလုိက္ရမွာလား။
အခုတေလာ င့ါစိတ္ေတြေလးလံအုပ္မိႈင္းေနခဲ့တယ္။
စိတ္ထဲရွိတာကဗ်ာလုပ္ေရးခ်င္ေပမယ့္ တကယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့လဲ
စကားလံုးေတြက ေပ်ာက္ဆံုးေနျပန္တယ္။ခံစားခ်က္ေတြမ်ားလြန္းလုိ႕
စကားလံုးေတြက လုိက္မမီေတာ့ဘူးလုိ႕ေျပာတဲ့အခါ မင္းရီေနလိမ့္မယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ။ အဲဒီရီသံေလးကိုပဲ ငါကခ်စ္မိဦးမွာေသခ်ာတယ္။
ငါဟာ ဘ႑ာစုိးတစ္ေယာက္ေပါ့။မင့္အသံ၊မင္းအရိပ္၊မင္းအျပံဳး၊မင္းေျခလွမ္း.......
မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ကြယ္ကာေစာင့္ေရွာက္ခ်င္သူေလ။
No comments:
Post a Comment