အားငယ္စိတ္ေတြ၀င္လာမိတဲ့အခါ ဖြင့္ေျပာမယ္လုိ႕ရည္ရြယ္ထားတဲ့စိတ္ေတြ
အတုံးအရံုးက်ဆံုးျပန္တယ္။ဒီလုိနဲ႕ပဲ ၿပီးဆံုးသြားရေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕။
ကိုိယ့္ကုိယ္ကုိလဲမေက်မနပ္ျဖစ္မိတယ္။ခ်စ္တယ္လုိ႕ေတာင္ဖြင့္မေျပာရဲခဲ့တဲ့
ေကာင္၊စိတ္ကူးယဥ္မႈေတြနဲေက်နပ္၊အိပ္မက္ေတြနဲ႕သာအဆံုးသတ္ရမွာပါပဲ။
ေနာက္ဆံုးရရွိမွာက ရင္ကြဲပက္လက္ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ...။
စံပယ္ျဖဴေရ...ခ်စ္မိသူဆုိတာေလာကမွာစစ္အရံႈးဆံုးေသာသူပါ။
ခ်စ္သူကုိေတာင္ခ်စ္တယ္လုိ႕မေျပာရဲခဲ့တဲ့ေကာင္ ရာစုတစ္ေထာင္ေနရစ္ခဲ့
ခ်ိဳ႕တဲ့ေသာဘ၀၊
ဆႏၵေတြရဲ႕မေျပလည္မႈ၊
အျပာေရာင္ဒုိင္ယာရီတစ္ခုနဲ႕
ခ်စ္သူအတြက္ပန္သစၥာ၊
ေၾသာ္...ငါ့ကိုေလနားလည္ပါ။နားလည္ေပးစမ္းပါ။
က်ရႈံးေတာ့မယ့္ စစ္သူရဲအုိက ငယ္ဘ၀ကဓားနဲ႕ခ်စ္သူကုိ
သတိရလုိက္သလုိမ်ိဳး နင့္ကုိငါသတိရေနတယ္။
ဒါပါပဲေလ...မထိုက္တန္သူဆုိတာ
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ ေမ်ာလြင့္ရမွာပဲမဟုတ္လား။
မုိးကုိဆန္႕ေျမာက္ထားေသာ မမီႏုိင္တဲ့ကမ္းလက္ေတြဟာ
ဟုိး...တုန္းကလုိပဲ
ငါ့ဆီမွာ ေျမမႈန္ေတြစြန္း ထင္း လ်က္ ပါပဲေလ။
No comments:
Post a Comment