ၾကိဳးစားအိပ္လဲအိပ္လုိ႕မရတဲ့ညတစ္ည။လြမ္းဆြတ္မႈက ကၽြန္ေတာ့္ကုိခုန္အုပ္သည္။လသာ
ေဆာင္ထက္ထုိင္ေနရင္းက သူမ ရွိရာအိမ္ဘက္ကုိမၾကည့္မိပဲမေနႏုိင္ျပန္။ဒီအခ်ိန္ဆုိ သူမ
အိပ္ေမာက်ေနေလါက္ျပီလား။ တစ္စံုတေယာက္ကိုသတိရျပီးေတါ့ ကၽြန္ေတာ့္လုိပဲသူမ
အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ေနမည္လား။
ေကာင္းျမတ္သန္႕စင္ေသာညခ်မ္းေလးျဖစ္ပါေစကြယ္။ေမွးစက္ရာခန္းေဆါင္ထက္မွာ အပူ
ပင္ကင္းစြာအိပ္မက္၊ လွပႏူးညက္ေရြအတိျပီးေသါအိပ္မက္မ်ား ကိုပုိင္ဆုိင္ပါေစသား။
ကၽြန္ေတာ္ဆုေတာင္းေပးေနမိတယ္။ကၽြန္ေတာ္ဆက္ထုိင္ေနအံုးမည္။သူမ ထုိင္တတ္ရာ
ခံုတန္းေလးကုိေကါင္းေကါင္းျမင္ေနရတဲ့ဒီေနရာ လသါေဆါင္ေလးကုိကၽြန္ေတၚႏွစ္သက္မိ
ိတယ္။ကၽြန္ေတာ္ခုိးေငးတတ္တာကို သူမ သိသြားတဲ့တေန႕...ဘာေျပာမလဲမသိဘူးေနာ္။
အဲဒီခံုတန္းေလးလဲ ထုိင္သူမဲ့သြါးမယ့္တေန႕နီးကပ္လာခဲ့ျပီ။လြမ္းဆြတ္ေနရံုအျပင္ကၽြန္ေတာ္
္ဘာမ်ားတတ္ႏုိင္ေသးလုိ႕လဲ။ဘယ္ေတာ့မွကိုယ့္ဘက္မွာမရွိတတ္တဲ့ကံၾကမၼာကုိလဲ အလုိက္
ကန္းဆုိးမသိ မုိက္ကန္းရဲတင္းေနခ်င္ေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတယ္။ ညေတြမွာကဗ်ာေတြရွိသလား။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ၾကိဳက္ေရြးခ်ယ္ျပီး
အိပ္လုိ႕မရတဲ့ညတစ္ညလံုး အလြမ္းတုိ႕ျဖင့္ျဖဴေရာ္သြားေအာင္ေကာင္းကင္ရဲ႕အရိပ္ကဖမ္းစား
သည္။လေရာင္မရွိေတာ့ေပမယ့္ ညကလွျမဲတုိင္းလွသည္။ၾကယ္ေရာင္ျပိဳးျပက္ျမင္ေနရသည္။
ေကာင္းကင္ကိုေမာ္ၾကည့္ရင္း ၾကယ္ေတြကုိလက္ခ်ိဳးေရတြက္မိတယ္။
ခ်စ္သူရွိရာအိမ္အမုိးထက္ ၾကယ္ေတြပုိမ်ားေနသလါး။ေကါင္းေသါဘယ္အရာမဆုိ ခ်စ္သူ
အတြက္ပုိပုိသါသါေလးေတြးေပးတတ္တါ ေတြးမိရင္းတကုိယ္ထဲ အေမွာင္ထဲမွာျပံဳးမိေသးသည္။
ျပံဳးမိရင္းကရုတ္ျခည္း
ေတြးမိျပန္သည္။ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေရာ .....? ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ဆုိရင္ေတာ့လြမ္းဆြတ္ျခင္း
ကသာပုိသာေနလိမ့္မည္ထင္သည္။ေတြးေတာထားေသာစကားလံုးမ်ားသည္ယခုအခ်ိန္ထိတစ္လံုး
တပါဒမွ်မေျပာျဖစ္ေသး။တခါမွလဲေျပာခြင့္မၾကံဳခဲံ့။ဆြတ္ပ်ံ႕နာက်င္ရသည္ပဲေလ။
ဘယ္....ေတာ့....မ်ား.....လဲခ်စ္သူရယ္။
No comments:
Post a Comment