ေျခလွမ္းေတြ ရည္ေနခြင့္
သူ႕အနားမွာတည္ေနခြင့္ကုိ
ရင္ဖြင့္လုိ႕ေမွ်ာ္ေနစိတ္ေတြနဲ႕ ထိတ္ေနရွာ
ရင္ကုိဖိပါလုိ႕ အရိပ္အေျခေလးသာျမင္လုိသိရယ္ေၾကာင့္
ခပ္လွမ္းလွမ္းက ရွိေနခ်င္
ေႏွာင့္ယွက္တယ္လုိ႕ထင္ေလမလား။
ျမင္ေနရင္ သူမၾကည့္
ၾကည့္ေနရင္ သူမျမင္
ခင္တြယ္ရာ သူမရွိ
သူရွိရာ ကုိယ္ခင္တြယ္
အုိ...ရင္ႏြယ္မွာအပူျငိခဲ့ေပါ့
သူသိေလမလား။
မသိေသးေပမယ့္ အၾကည့္္ကေလးေတြထဲမွာေတာင္
ကိုယ္ထင္ေတြမျပမိေအာင္လုိ႕
သတိေတြေဆာင္ေနရတယ္...သူ။
ဖြင့္ေျပာခ်င္ႏႈတ္စကားကုိလဲ
ဆုပ္ကုိင္ကာ ရင္ထဲသိမ္းလ်က္
ရက္ခ်ိန္းေတြတေရြ႕ေရြ႕ ေရြ႕ကာ
ေကြ႕ေရွာင္မည္ေပါ့ ထာ၀စဥ္
အလွၾကည့္ေနခြင့္ရတာကိုပဲ
ဘ၀ရဲ႕အရာမ်ားစြာျပည့္စံုတယ္ဆုိပါေတာ့။
No comments:
Post a Comment