(၉၅) တခါတုန္းကတနဂၤေႏြ

(4.8.2010) ကၽြန္ေတာ့္ေမြးေန႔မွာအမွတ္တရျပန္ေရးျဖစ္တယ္။
သူမနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကအလြဲလြဲေခ်ာ္ေခ်ာ္ေတြျဖစ္တတ္
တာက တႀကိမ္တခါတည္းွမဟုတ္တတ္ခဲ့ပါ။
ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုသာစြဲစြဲျမဲျမဲ၀တ္တတ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္ကဒီေန႔မွထူးထူးျခားျခား၊
အေမဆင္ေပးထားတဲ့လံုခ်ည္အသစ္စက္စက္ေလးနဲ႔အျပတ္သတ္သားနားၿပီး
သူမေစ်းသုိ႔လာရာလမ္းမွာရပ္ေစာင့္ရင္း၊ခုန္ေနတဲ့ရင္ကုိအသာထိန္းရင္းေတြး
ထားခဲ့ေသာစကားလံုးေတြကုိလည္းေမ့မသြားဖုိ႔တတြတ္တြတ္စကားလံုးစီရေသး။
ကုိယ့္နံေဘးကတုိးတုိးတိတ္တိတ္ေျပာရင္းျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္ ဒီလူေတြကုိယ့္
အေၾကာင္းမ်ားေျပာသလားလိပ္ျပာမလံုခ်င္။
ဒီၾကားထဲမ၀တ္တတ္ပဲ၀တ္ထားတဲ့လံုခ်ည္ကလဲ ခဏခဏေျပေလ်ာက်ေနလုိ႔
ျပန္၀တ္ေနရတာကၾကာ၊သူမကလဲ ပံုမွန္ေရာက္လာေနက်အခ်ိန္ထက္ေနာက္က်
လုိ႔၊ေနမေကာင္းမ်ားျဖစ္ေနသလား၊ေစာင့္တလက္စမထူးပါဘူး၊အခ်ိန္ကုန္သည္ထိ
ေအာင္ေစာင့္မည္အားတင္း၊
အခ်ိန္ကလဲၾကာသထက္ၾကာလာတယ္။ေစ်းတံခါးလဲပြင့္မလာခဲ့ဘူး၊မသကၤာလို႔
လက္ပတ္နာရီထဲေသခ်ာၾကည့္ေတာ့မွ sunday တဲ့။ဒီေန႔ကေစ်းပိတ္ထားတဲ့
တနဂၤေႏြေန႔ႀကီးပါလား။ကုိယ့္နံဖူးကုိယ္ျပန္ရုိက္မိေတာ့မွ ပတ္၀န္းက်င္ကုိလိပ္ျပာ
မလံုခ်င္။ရီလဲရီခ်င္၊စိတ္ဆုိးရေအာင္ကလဲဘယ္သူ႔ကုိစိတ္ဆုိးရမလဲမသိျပန္၊
ေၾသာ္....ခက္ရပါလားစပယ္ျဖဴ။

(၉၄) ဒဏ္ရာမဲ့အနာ

မာယာေတြမရွိ
ကဗ်ာေတြနဲ႔သာခ်စ္ျခင္းတည္
ၾကာရွည္ျမိဳသိပ္၊ကြယ္၀ွက္ခဲ့သူ
ဒဏ္ရာမမည္၊ေန႔ညရယ္မသိ
ယုယပုိက္ေထြး၊ျမင္ရံုေလးသာ
ေ၀းကခုိးေငး၊ႏႈတ္ေရးဆိတ္ေန
ဒီလုိနဲ႔ေလ ေ၀းၾကမည္လားစပယ္။

(၉၃) တပုိင္းတစ

တခါတေလေတာ့လဲေတြးမိပါရဲ႕....
ဘယ္ေတာ့မွပြင့္မွာမဟုတ္တဲ့ တံခါးကုိပဲ
လက္ဆစ္ေတြနာလာတဲ့အထိ
အခါခါ ေခါက္ေနမိသလားလုိ႔။

(၉၂) ေကာက္ေၾကာင္းမဲ့ပံုတူ (29.7.2010) THU

သူမကုိ invite လုပ္ထားၿပီး ႏွစ္ရက္အၾကာမွာစကားေျပာခြင့္ရတယ္။
အဲဒီေန႔က 29.7.2010။ online ေပၚမွာသူမရဲ႔ account ေလးဖ်တ္ခနဲ
ေပၚလာေတာ့့ကၽြန္ေတာ္အသက္ရႈခဏရပ္သြားတယ္။
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိႏႈတ္မဆက္ျဖစ္ပဲဆြံ႔အေနခဲ့တယ္။
keyboard ေပၚတင္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္ဖ်ားေတြဘာေၾကာင့္မ်ား
ေအးစက္ေနတာလဲ။ထုိင္ခံုမွာထုိင္ေနလ်က္နဲ႔ေနလ်က္ ရင္ဘတ္အစံုက
တာေ၀းေျပးလာခဲ့တဲ့အေျပးသမားတေယာက္လုိအခုန္ျမန္လြန္းေနတယ္။
ကၽြန္ေတာ္သိလုိက္ပါၿပီ။သူမဟာကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ထဲမွာတခါမွမခံစားခဲ့ဖူးတဲ့
နက္ရႈိင္းေသာခ်စ္ျခင္းေမတၱာ။
သူမ ပန္းပြင့္ေလးေတြကုိခ်စ္တတ္လားမသိဘူးေနာ္။
ကၽြန္ေတာ္က သူမကုိစပယ္ျဖဴပန္းေလးတစ္ပြင့္အျဖစ္တင္စားတတ္တာကုိ
သူမသိရဲ႔လား။ရုိးစင္းေအးခ်မ္းတဲ့စပယ္ျဖဴပန္းေလးတပြင့္နဲ႔ သူမနဲ႔သိပ္ကုိ
လုိက္ဖက္တယ္ထင္မိတယ္။စပယ္ျဖဴ 'သူမ' ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အိပ္မက္ခ်ိဳ။

(၉၁) တဖက္သတ္

တဖက္သတ္မုိ႔ပါ
ဖြင့္ဟခ်င္ေပမယ့္ နားေထာင္သူမရွိခဲ့
တဖက္သတ္မုိ႔ပါ
အၾကင္နာအၾကည့္ေတြလညး္ လက္ခံသူမဲ့လုိ႔
တဖက္သတ္ပါပဲ
တိတ္တဆိတ္ေနာက္ကြယ္က
ၾကိတ္မွိတ္ငုိေၾကြး ျဖဴစင္တဲ့မင္းအျပံဳးေလးနဲ႔
ႏွစ္သိမ့္ခြင့္ေလးေတာင္မရွိခဲ့လုိ႕
ရင္ခြင္တခုလံုးကြဲေၾကခဲ့ရၿပီ
တဖက္သတ္နဲ႔ပဲ
ငါ့ခံစားခ်က္ေတြ အသိအမွတ္ျပဳသူမဲ့လုိ႕
အနီးကပ္ဆံုးေနာက္ကြယ္တေနရာက
ေပးဆပ္ရင္းနဲ႕ငါဆက္ခ်စ္ေနပါရေစ
နင္ကမသိႏုိင္ခဲ့ဘူးေနာ္

ညီမငယ္ ေႏြးရည္မြန္ရဲ႔ ကဗ်ာလက္ေဆာင္ေလးပါ။
ကဗ်ာေလးအတြက္ညီမေလးေႏြးေႏြးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
29.7.2010.

(၉၀) ခံစားခ်က္နဲ႔ထပ္တူက်ေသာသီခ်င္းတပုဒ္

ျကင္နာသူေရ အသိမွတ္မျပဳတဲ့ဒီအခ်စ္မ်ား
ရင္မွာအရႈံးေပးရင္းနဲ႔ အဆံုးတသက္ထိကုိယ္ခ်စ္မွာ
မပန္ဆင္ခ်င္ေန ပန္းကေလးပြင့္ခဲ့တယ္သိလား။
မင္းအတြက္အခ်စ္ေတြနဲ႔ရင္ထဲမွာ အဆံုးတသက္ထိ
ကုိယ္ေလခ်စ္မွာ...

ရင္မွာပြင့္ေသာပန္းျဖဴပြင့္ေလး
သူမ...ကၽြန္ေတာ့္အိပ္မက္ေလးေပါ့။

(၈၉) ေပ်ာ္ခဲ့ရေသာေန႔ေလးတစ္ရက္

အဲဒီေန႔က စပယ္ျဖဴ ကၽြန္ေတာ္ရွိရာဆုိင္ေလးမွာအင္တာနက္လာသံုးတယ္။
အတုိင္းမသိေသာေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔အတူကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြခုန္လုိေပါ့။
သူ႔ရဲ႕ Gmail Account ကုိေတာင္းေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႔ရမယ္ထင္လားတဲ။့
ေကာင္မေလးေရ...မင္းနဲ႔ပတ္သက္လာရင္လြယ္လြယ္ကူကူဆုိတဲ့စကားလံုးက
ကုိယ္ဆီမွာမရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။မင္းကိုတန္ဖုိးထားခ်စ္ခဲ့တယ္။တန္ဖိုးထားခ်စ္ခဲ့လုိ႔လဲ
စိတ္အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္ေစရာမွန္သမွ်   မင္းကိုမေပးျဖစ္ေအာင္ေရွာင္ဖယ္ရင္း အခ်ိ္န္ေတြၾကာခဲ့ရတယ္မဟုတ္လား။
ကုိယ္ မင္းရဲ႕လွေသာအျပံဳးေလးေတြလြင့္ပါးမွာေသေအာင္ေၾကာက္ေသာ
ခ်စ္ရသူပါစပယ္ျဖဴ။
မင္းရဲ႕Gmail accout က (×××××)       ဆုိတာသိခြင့္ရလုိက္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္မင္းခြင့္မျပဳဘူးဆုိရင္ မဆက္သြယ္ပါဘူး